Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wydawca: | Prilipp et Cie |
Data: | X 1834 |
Numer wydawniczy: | C.237.P. |
Tytuł: | Bolero |
Dedykacja: | Emilie de Flahault |
Pierwsze wydanie francuskie oparte jest na zaginionym autografie [A] i było korygowane przez Chopina. Korekta miała najprawdopodobniej dwie fazy, z których ostatnią wprowadzono już po wysłaniu do Lipska egzemplarza służącego jako podkład do Wn – [Wf0] . Do ważniejszych zmian wprowadzonych w ostatniej korekcie można zaliczyć:
- zmianę łuku w t. 38-39,
- usunięcie pomyłkowego obniżającego cis1 na c1 w t. 141,
- dodanie kasowników przywracających e2 pod koniec t. 141 i 173,
- dodanie przywracającego a1 w t. 188,
- poprawkę błędnej nuty w 2. akordzie w t. 232,
- korektę rytmu w t. 236.
Ponadto w tej fazie korekt przeprowadzono adiustację ostrzegawczych znaków chromatycznych, np. dodano znaki w t. 38 i 47, 77, 78, 81 i 83, 87, 107 i 219, 117 i 229, 231. Udział Chopina w tej części korekty wydaje się mniej prawdopodobny.
Wf nie jest pozbawione błędów i niedokładności, co częściowo zapewne wynika z nie zawsze precyzyjnej pisowni [A], np.:
- brak znaku chromatycznego przed ostatnią nutą w t. 77,
- błędna nuta w t. 162,
- błąd tercjowy w t. 255.
Zwraca uwagę niezgodny ze zwyczajem Chopina zapis rytmów punktowanych względem triol w t. 157 i 163. Stosowana przez Chopina konwencja powoli wychodziła już w tym czasie z użycia, a wydawca zapewne nie znał zwyczaju Chopina (Bolero jest jedynym utworem Chopina wydanym w tej firmie). Główny paryski wydawca Chopina, Maurice Schlesinger, na ogół respektował stosowanie przez Chopina konwencji.
Egzemplarz prezentowany w mUltimate Chopin pochodzi z najwcześniejszego nakładu i nie ma numeru wydawniczego (w kolejnym nakładzie numer już dodano).
Oryginał w: | Biblioteka Narodowa, Warszawa |
Sygnatura: | Mus.III.162.030 Cim. |