Zagadnienia : Błędy Wn
t. 5-6
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
Wersja Wn1 (→Wf) oznacza w zasadzie to samo wykonanie, co wersja A – ćwierćnuta f1 w ostatnim akordzie t. 5 nie jest przetrzymana, więc należy ją zagrać, a półnutę w t. 6 przetrzymać. Tego rodzaju niejasny zapis musi być pomyłkowy, nie jest jednak pewne, czy błąd popełniono przy sztychowaniu tekstu A, czy przy realizowaniu zleconej przez Chopina korekty. Jeśli przyjąć, że zrealizowano tylko część zleconych poprawek – dodano kropkę przedłużającą półnutę w t. 5 i dłuższy łuk przetrzymujący, a nie usunięto f1 z akordu na 3. ćwierćnucie taktu, celem ewentualnej korekty mogła być wersja podana w Wa. Wobec powyższych wątpliwości w tekście głównym podajemy poprawny tekst A, którego autentyczność jest niepodważalna. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Umiejscowienie oznaczeń , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wn , Połowiczne korekty |
||||||||
t. 11
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
Przednutka as1-f2 zapisana jest w A niedokładnie – brak odcinka laseczki łączącego obie nuty seksty. To najprawdopodobniej spowodowało pominięcie w Wn1 dolnej nuty, as1. Błąd ten skorygował Chopin w Wf (→Wa) w sposób analogiczny do t. 27, co przyjmujemy do tekstu głównego. Wersję A można uważać za równorzędny wariant, gdyż mimo że jest ona wcześniejsza, nie była nigdy bezpośrednio zastąpiona przez Chopina. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wn , Autentyczne korekty Wf , Niedokładności A |
||||||||
t. 16
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
Pominięcie na początku taktu w Wn1 (→Wf→Wa) nuty F, reprezentującej partię wiolonczel, to z pewnością przeoczenie sztycharza. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn |
||||||||
t. 29-32
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
Osiem znaków staccato na pierwszych ćwierćnutach tych taktów (w obu rękach) ma w A postać wyraźnych kliników (tylko znak w l.r. w t. 30 można by w innym kontekście uznać za kropkę). Mimo to w wydaniach odtworzono je jako kropki, co jest uproszczeniem charakterystycznym dla sztycharza Wn1, niepoprawionym w żadnym z pozostałych wydań. Brak znaku pr.r. w t. 31 to oczywiste przeoczenie Wn1 (→Wf→Wa). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wn , Błędy Wn , Kliniki |
||||||||
t. 30-32
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
Uproszczona notacja A, w którym towarzyszące partii solowej dwudźwięki akompaniamentu orkiestrowego wyodrębnione są jedynie drobniejszym pismem, zmyliła sztycharza Wn1 (→Wf→Wa), który nie zauważywszy różnicy wielkości nut, całe akordy wysztychował normalną czcionką. W Wf w t. 374-376 Chopin nie tylko skorygował ten błąd, ale także wyraźniej rozgraniczył partię solową od akompaniamentu. Tę ostatnią pisownię, jako najpóźniejszą i stanowiącą wyraźne ulepszenie, stosujemy także tutaj. Tekst partii solowej zgodny z intencją Chopina ukazał się drukiem po raz pierwszy w Wydaniu Narodowym. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn , Pominięcie korekty analogicznego miejsca |