mUltimate Chopin

op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 363-364

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

..

W A brak czterech niezbędnych bemoli obniżających g na ges (w różnych oktawach) – Chopin wpisał znaki tylko na początku taktów, w l.r. w t. 363  i w pr.r. w t. 364. W Wn1 (→Wf→Wa1→Wa2) dodano  przed basowym Ges w t. 365, ale w pełni poprawny zapis mają dopiero Wn2 i Wa3.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Niedokładności A

t. 364

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Bez znaku w A (→Wn→Wf)

!!!   miniat: nic.                   Tu pusta klisza 

Krótki akcent w Wa

Akcent długi proponowany przez redakcję

TGTU (w nawiasie)
..

Brak akcentu w A (→Wn→Wf) należy zdaniem redakcji uznać za niedokładność – Chopin wpisał akcenty we wszystkich 16 analogicznych figurach (t. 178-183, 258, 260, 354-362 i 495-501).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 366

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

d w akordzie w A i Wn2

!!!   miniat: ten takt, tylko dolna 5-linia, bez pedału, ścieśnione.                              EZnieU

H w akordzie w Wn1

EZnieU1

Samo H w Wf (→Wa1) i Wa3

EZTU

Seksta w Wa2

EZnieU2
..

Zarówno zmiana wprowadzona w Wn1, jak i ta w Wf niewątpliwie pochodzą od Chopina, który poszukiwał najzręczniejszego pianistycznie i harmonicznie połączenia tego taktu z następnym. Przy tym najwyraźniej zależało mu na podkreśleniu chromatycznych przesunięć basu, tak więc dowolna wersja Wa2 z pewnością nie odpowiada jego intencji.
Takie same przemiany przechodziła ostatnia ćwierćnuta t. 368, co wyklucza możliwość pomyłki w którejkolwiek z tych wersji.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Zmiany akompaniamentu , Autentyczne korekty Wf , Autentyczne korekty Wn

t. 367

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

..

Chopin w A wpisał dwa znaki ostrzegawcze –  przed c2 w t. 367 i  przed as2 w t. 368. W Wn (→Wf) dodano jeszcze  przed c w w t. 367, który usunięto lub przeoczono w Wa1 (→Wa2) i dodano ponownie w Wa3. W tekście głównym dodajemy ponadto kasowniki przed g2(3) i  przed b w t. 367.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki ostrzegawcze , Autentyczne korekty Wn

t. 368

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

es w akordzie w A i Wn2

!!!   miniat: ten takt, tylko dolna 5-linia, bez pedału, ścieśnione.                              EZnieU

c w akordzie w Wn1

EZnieU1

Samo c w Wf (→Wa1) i Wa3

EZTU

Seksta w Wa2

EZnieU2
..

Trzy pierwsze z podanych wersji są z pewnością autentyczne i przedstawiają interesujący przykład etapowej pracy Chopina nad szczegółem. W Wa2, nie wierząc w prawidłowość wersji Wf i Wn1, zastąpiono je jeszcze inną, zbudowaną analogicznie do większości podobnych taktów.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Adiustacje Wa , Zmiany akompaniamentu , Autentyczne korekty Wf , Autentyczne korekty Wn