Zagadnienia : Niedokładności Wf

t. 102

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Łuk od 3. miary w A (→Wn)

!!!   miniat: ten takt, tylko dolna 5-linia.                  TGTU

Łuk od 2. miary w Wf (→Wa)

EZnieU1

..

Wcześniejsze rozpoczęcie łuku w Wf (→Wa) jest z pewnością błędem, podobnie jak w przypadku łuku Wn1 (→WfWa) w t. 98-99.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf

t. 114-116

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Akcenty długie w A (→WnWf)

!!!   miniat: nic.            TGTU

Krótkie akcenty w Wa

..

Akcenty długie w t. 114 i 116, wzorowo odtworzone przez Wn, w Wf nie są już tak czytelne, mimo że różnica w stosunku do krótkich akcentów w t. 118 jest wyraźna. W Wa uznano je za zwykłe, krótkie akcenty.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wf , Niedokładności Wa

t. 195

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Łuk przetrzymujący as1 w A i Wn2

!!!   miniat: nic.               TGTU

Łuk pod 3. miarą w Wn1

EZnieU

Łuk do as1 w t. 196 w Wf (→Wa)

EZnieU1

..

Wersja Wn jest wynikiem niezrozumienia pisowni A – łuk przetrzymujący as1 w t. 195-196 odtworzono jako łuk motywiczny dla górnego głosu w t. 195. Dopro­wa­dzenie w Wf (→Wa) łuku do półnuty w t. 196 to efekt korekty, przypuszczalnie Chopinowskiej, której celem było najprawdopodobniej przywrócenie wersji A, lecz którą zrealizowano niedokładnie. Możliwość, że Chopin zrezygnował z przetrzymania as1, a prze­dłużając łuk chciał scalić obie części tej przejściowej frazy (por. sąsiednia uwaga), wydaje się znacznie mniej prawdopodobna. Dlatego w tekście głównym przyjmujemy wersję A.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Błędy Wn , Autentyczne korekty Wf

t. 262-264

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

4 akcenty w A i Wn2

!!!   miniat: t. 264, tylko górna 5-linia, bez łuku, z numerem taktu nad.                         TGTU

3 akcenty w Wn1

TGTU bez trzeciego

3 akcenty w Wf

jak war_22, ale ostatni akcent ósemke wcześniej

3 akcenty w Wa

te co w war. 33, ale na 1. i 7. ósemce

..

W t. 262 i 264 A ma wyraźne akcenty na drugiej i przedostatniej ósemce i taki właśnie schemat akcentacji jest powtórzony jeszcze dwukrotnie w analogicznych taktach. Pominięcie 1. akcentu w t. 264 w Wn1 (→WfWa) jest więc z pewnością błędem. Akcenty w Wf umiejscowione są niedokładnie, tak iż w Wa umieszczono je błędnie o ósemkę wcześniej, na 1. i 7. nucie taktu.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Błędy Wn , Niedokładności Wa

t. 270-272

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

4 akcenty w A i Wn2

!!!   miniat: na wzór tej z t. 162.            TGTU

3 akcenty w Wn1

jak TGTU, bez ostatniego

3 akcenty w Wf

te co w war_22, ale trzeci nad 3. nutą

4 akcenty w Wa

1. i 3. pionowe, 2. i 4. normalne, ale nad 1. nutą triol

..

Pominięcie 2. akcentu w t. 272 w Wn1 (→Wf) to z pewnością przeoczenie. Akcenty w Wf umiejscowione są niedokładnie – drugi w t. 270 można też odczytać jako dotyczący 7. ósemki, a znak w t. 272 umieszczono pod 3. nutą taktu. W Wa dodano 2. akcent w t. 272, ale umieszczono go pod 1. nutą trioli, analogicznie do tego w t. 270. Oba pozostałe akcenty zmieniono dowolnie na pionowe.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Błędy Wn