Zagadnienia : Adiustacje Wa

t. 370-376

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

..

W Wf znaki  są w tych taktach umieszczone bardzo niestarannie – znak w t. 370 wskazuje 3. miarę taktu, pozostałe (oprócz t. 373, w którym Wf nie ma ) wypadają pomiędzy 1. a 2. miarą, przy czym trzy ostatnie są bliżej 1. miary. Ponieważ przypadkowy charakter tych przesunięć nie ulega wątpliwości, odtwarzamy je tylko w wersji "transkrypcja".

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf

t. 372

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Bez znaku w A (→WnWf)

!!!   miniat: 2. i 3. miara, tylko górna 5-linia, (na miniaturach, jeśli będą akcenty to nie niżej niż fz, oprócz Wa, które ma akcent koło z).                             Tu pusta klisza 

Krótki akcent przy  w Wa

EZnieU2

Akcent długi proponowany przez redakcję

TGTU (długi w nawiasie)

..

Zdaniem redakcji, bieg muzyki sugeruje ewentualną zmianę sposobu wykonania tych motywów dopiero od następnego taktu. Dlatego w tekście głównym proponujemy uzupełnienie akcentu w omawianym miejscu.
Wa, tak jak we wszystkich podobnych taktach tego odcinka, ma tu akcent krótki dołączony do  pod oktawą – patrz. t. 269-275.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 373

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

 w A i Wn2

!!!   miniat: nic.             TGTU

Bez oznaczenia w Wn1 (→Wf)

Tu pusta klisza 

> w Wa

TGTU + akcent krótki jak EZnieU2 w poprzednich taktach

..

W Wn1 (→Wf) pominięto , co jest wyraźnym błędem. Znak dodano w Wn2, a w Wa, tak jak w sąsiednich taktach –  i akcent (patrz t. 369-375).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 376-377

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Łuk w Wn1 (→Wf)

!!! miniat: 2 ósemki 376 + cały 377, tylko dolna 5-linia.                EZnieU (t. 377)

Uzupełniony łuk Wn1 (możliwa interpretacja A)

war. 22 + łuk na 3 nuty od b1 do g1 (dociągnąć EZnieU3)

Łuki w Wa (możliwa interpretacja A)

2 po 3 nuty (jak Wfa w pr.r.)

Łuk Wn2 (możliwa interpretacja A)

EZnieU3

Bez łuków (możliwa interpretacja A)

..

W A ósemki w t. 376, ostatnim na stronie, są objęte łukiem wyraźnie wskazującym na kontynuację, ale w t. 377 nie ma dokończenia tego łuku. Ponieważ aż do końca tego Solo Chopin nie wpisał w l.r. żadnych łuków, wydaje się, że zrezygnował z łukowania l.r. w tym fragmencie, uważając za wystarczające łuki w partii pr.r. Z tego względu w tekście głównym pomijamy opisany fragment łuku. Jest wszakże możliwe, że brak kontynuacji łukowania to tylko skutek pośpiechu, zwłaszcza że w analogicznych t. 32-33 łuki są w A wpisane w partiach obu rąk. Za zgodne z intencją Chopina można więc także uważać uzupełniony na wzór pr.r. łuk Wn1 oraz łuki Wa i Wn2.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wn

t. 379-380

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Bez łuków w A

!!!   miniat: te 2 takty, tylko dolna 5-linia.             Tu pusta klisza 

Łuki w Wn1 (→Wf)

w każdym takcie pod grupami ósemek, czyli 4 + 6

Łuk w Wa i Wn2

2-taktowy

..

Trudno przypuścić, by łuki l.r. pojawiające się w Wn1 (→Wf) mogły być w tej formie dodane przez Chopina – są sprzeczne z autentycznym łukiem pr.r., a ich zakresy pokrywają się z wiązaniami grup ósemek. Najprawdopodobniej więc jest to adiustacja, co podważa także wiarygodność łuków dodanych w Wn1 w poprzednich dwóch taktach. Adiustatorzy Wa i Wn2 zastąpili je dwutaktowym łukiem wzorowanym na łuku pr.r., uprecyzyjnia to notację, ale nie wynika z zapisu A.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn