Zagadnienia : Adiustacje Wa
t. 32
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II
..
Niedokładny, za długi łuk Wn1 został w Wf odtworzony jako wyraźnie sięgający do ósemki c2. Błędu nie powtórzono ani w Wa, ani w Wn2. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Adiustacje Wn |
||||||||
t. 34
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II
..
Łuki w A zaczynają się od 2. ósemki półtaktowych figur. Pierwszy z nich, rozpatrywany osobno, mógłby być uznany za niejasny, ale inne łuki w podobnych figurach nie pozostawiają wątpliwości co do intencji Chopina. Mimo to w Wn1 każdy z łuków obejmuje pół taktu. Skrócenie 1. łuku w Wf jest prawdopodobnie tylko niedokładnością, przypuszczalnie zachęciło jednak sztycharza Wa do skrócenia także drugiego łuku. Łuki zgodne z A wprowadzono także w Wn2. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn |
||||||||
t. 35
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II
..
Brak kropek w Wn1 (→Wf) to z pewnością przeoczenie. Znaki dodano w Wa zapewne przez analogię (patrz też sąsiednia uwaga). Brak 2. kropki w Wn2 również jest niewątpliwie pomyłką. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wn , Adiustacje Wn |
||||||||
t. 35
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II
..
Łuki w Wa to niewątpliwy dodatek adiustacji na podstawie porównania z podobnymi figurami, np. w poprzednim takcie. Przypadkowego pominięcia łuków w A nie można wprawdzie wykluczyć, w tekście głównym nie uzupełniamy ich jednak, gdyż w dynamice akcenty wewnątrz trzyósemkowych grup mogą sugerować inne ugrupowanie lub artykulację. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa |
||||||||
t. 41
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II
..
Zapis rytmiczny większości wydań jest niepoprawny, gdyż grupa liczy tylko 8½ szesnastki. Jest to więc najprawdopodobniej pomyłka sztycharza, który przypuszczalnie dodał beleczkę wiązania niejako "automatycznie" – w podobnych sytuacjach częściej występują figury, w których nuta po pauzie jest krótsza od poprzednich. Por. podobną sytuację w t. 81. Błąd zadiustowano w Wn2 według A oraz dowolnie w Wa3 (ta ostatnia wersja nadal jest błędna, gdyż grupa liczy – wbrew oznaczeniu – tylko 8 szesnastek. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wn , Adiustacje Wn |