Zagadnienia : Adiustacje Wa

t. 32

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Łuk do szesnastki w A, Wa i Wn2

!!!   miniat: nic.                TGTU

Łuk do ósemki w Wn1 (→Wf)

EZnieU

..

Niedokładny, za długi łuk Wn1 został w Wf odtworzony jako wyraźnie sięgający do ósemki c2. Błędu nie powtórzono ani w Wa, ani w Wn2.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Adiustacje Wn

t. 34

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Łuki od 2. ósemki w A, Wa i Wn2

!!!   miniat: nic.             TGTU

Łuki od 1. ósemki w Wn1

nie sięgać głęboko

Różne łuki w Wf

1. TGTU, drugi jak war. 12

..

Łuki w A zaczynają się od 2. ósemki półtaktowych figur. Pierwszy z nich, rozpatrywany osobno, mógłby być uznany za niejasny, ale inne łuki w podobnych figurach nie pozostawiają wątpliwości co do intencji Chopina. Mimo to w Wn1 każdy z łuków obejmuje pół taktu. Skrócenie 1. łuku w Wf jest prawdopodobnie tylko niedokładnością, przypuszczalnie zachęciło jednak sztycharza Wa do skrócenia także drugiego łuku. Łuki zgodne z A wprowadzono także w Wn2.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn

t. 35

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

2 kropki staccato w A i Wa

!!!   miniat: nic.             TGTU

Bez znaków w Wn1 (→Wf)

1 kropka w Wn2

pierwsza jest

..

Brak kropek w Wn1 (→Wf) to z pewnością przeoczenie. Znaki dodano w Wa zapewne przez analogię (patrz też sąsiednia uwaga). Brak 2. kropki w Wn2 również jest niewątpliwie pomyłką.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 35

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Bez łuków w A (→WnWf)

!!!   miniat: nic.                TGTU = puste

Łuki l.r. w Wa

..

Łuki w Wa to niewątpliwy dodatek adiustacji na podstawie porównania z podobnymi figurami, np. w poprzednim takcie. Przypadkowego pominięcia łuków w A nie można wprawdzie wykluczyć, w tekście głównym nie uzupełniamy ich jednak, gdyż w dynamice  akcenty wewnątrz trzyósemkowych grup mogą sugerować inne ugrupowanie lub artykulację.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 41

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Szesnastka w A i Wn2

!!!   miniat: 2 ostatnie nuty (i pauza pomiędzy), tylko górna 5-linia, bez wideł łuków napisów i kropek.        TGTU

Trzydziestodwójka w Wn1 (→WfWa1Wa2)

Wfna  = beleczka wiązania na końcu taktu (EZnieU)

Trzydziestodwójka w Wa3

EZnieU, ale pauza trzydziestodwójkowa

..

Zapis rytmiczny większości wydań jest niepoprawny, gdyż grupa liczy tylko 8½ szesnastki. Jest to więc najprawdopodobniej pomyłka sztycharza, który przypuszczalnie dodał beleczkę wiązania niejako "automatycznie" – w podobnych sytuacjach częściej występują figury, w których nuta po pauzie jest krótsza od poprzednich. Por. podobną sytuację w t. 81. Błąd zadiustowano w Wn2 według A oraz dowolnie w Wa3 (ta ostatnia wersja nadal jest błędna, gdyż grupa liczy – wbrew oznaczeniu – tylko 8 szesnastek.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wn , Adiustacje Wn