Zagadnienia : Błędy A
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- Następna »
t. 75
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II
..
W A (→Wn1→Wf→Wa) Chopin opatrzył półtaktową figurę trzydziestodwójkową liczbą 30. Błąd zauważono tylko w Wn2. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wn , Błędy rytmiczne , Błędy A |
||||||
t. 77
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wn , Błędy rytmiczne , Błędy A |
||||||
t. 80
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II
..
Wypełniająca 3. ósemkę taktu ośmionutowa figura została przez Chopina zapisana w A jako septola trzydziestodwójkowa. Tę oczywistą pomyłkę częściowo sprostowano w Wn2, notując ją jako oktolę trzydziestodwójek. Zdaniem redakcji, nie ma tu powodu do tak nietypowej pisowni, toteż zastępujemy septolę regularną grupą sześćdziesięcioczwórek. W Wf (→Wa) pominięto drugą nutę, co usunęło niezgodność zapisu ze stanem faktycznym. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wn , Błędy rytmiczne , Błędy A |
||||||
t. 83
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II
..
Zarówno seksta występująca w A, jak i oktawa c2-c3 w Wn1 (→Wf) to niemal na pewno błędy – por. analogiczny t. 15. W A Chopin postawił o jedną linię dodaną za mało (błędy w liczbie linii dodanych to – nie licząc znaków chromatycznych – zdecydowanie najczęstszy typ jego błędów wysokościowych), a zmianę w Wn1 można wytłumaczyć adiustacją wydawcy, nieporozumieniem przy korekcie lub zwykłą pomyłką. Poprawny tekst wpisał Chopin we wszystkich trzech egzemplarzach lekcyjnych. Wersja Wa i Wn2 to zapewne adiustacje, wprowadzone na podstawie porównania z analogicznym t. 15. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfD , Błąd tercjowy , Adiustacje Wn , Błędy w liczbie linii dodanych , Błędy A , Dopiski WfS , Dopiski WfJ |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- Następna »