Zagadnienia : Znaki ostrzegawcze

t. 81

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

8 nut w A

!!!   miniat: e1 i biegnik na ostatniej mierze, tylko górna 5-linia, bez wideł.             EZnieU (tylko nuty z 9)

8 nut w Wn

EZnieU (nuty bez 9 + kawałek pauzy i beleczka wiązania)

9 nut z g2 w Wf (→Wa), interpretacja kontekstowa

9 nut z g2 proponowane przez redakcję

EZTU (nuty i 10)

9 nut z e2 – inna interpretacja Wf (→Wa)

EZnieU2 (nuty i 10)

Idem, alternatywny rytm

war. 55 z 9 + kawałek pauzy i beleczka EZnieU

..

Biegnik kończący ten takt ma w źródłach dwie podstawowe wersje:

  • ośmionutową w A (→Wn), w której f2 występuje bezpośrednio po des2;
  • dziewięcionutową w Wf (→Wa), w której pomiędzy des2 a f2 wstawiono jeszcze g2.

Druga wersja została wprowadzona bez wątpienia na polecenie Chopina, jednak jej zapis budzi pewne wątpliwości – dodana w korekcie nuta g2 poprzedzona jest (ostrzegawczym?), nie mającym w tym kontekście żadnego uzasadnienia (np. zarówno w analogicznych t. 13 i 32, jak i w omawianym takcie najwyższa nuta tej figury, g3, zapisana jest bez ). Można się więc zastanawiać, czy nie popełniono tu błędu tercjowego, a zamierzoną nutą było e2, które w naturalny sposób rozwija rysunek melodyczny tej figury po szesnastce e1. Możliwość tę proponujemy jako alternatywną interpretację Chopinowskiej korekty Wf.

Różnice w notacji rytmu zakończenia tej figury – patrz ostatnia uwaga w tym takcie – powodują, że każdej z omówionych wyżej wersji biegnika można przypisać dwa nieznacznie różniące się schematy rytmiczne.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Błąd tercjowy , Znaki ostrzegawcze , Autentyczne korekty Wf

t. 89

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

..

W tekście głównym dodajemy bemole ostrzegawcze przed des1 i b1, a pomijamy bemole przed b2 i des3, występujące w źródłach na ostatniej mierze taktu.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Znaki ostrzegawcze