op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
op. 21, Koncert f-moll, cz. II
|
Łuk od 2. szesnastki w A, bardziej prawdopodobne odczytanie !!! miniat: nic. EZTU |
Moment rozpoczęcia łuku w A nie jest całkiem jasny – znak można rozumieć jako część oznaczenia portato (wraz z kropkami) dla pięciu uderzanych szesnastek na 2. mierze taktu, można też jednak widzieć w nim łuk rytmiczny (mający też implikacje dla frazowania) nad całą sekstolą. Zdaniem redakcji pierwsza możliwość jest tu bardziej prawdopodobna i tę wersję podajemy w tekście głównym. W wydaniach przyjęto drugą wersję, w czym swój udział miało z pewnością rutynowe podejście sztycharza Wn1 – patrz sąsiednia uwaga o kropkach staccato.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Niedokładne łuki A
notacja: Łuki
