Wn1
Tekst główny
½A - Półautograf
A - Autograf partii fortepianu
Rork - Rękopis partii orkiestry
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Zmieniony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zrewidowany nakład Wa1
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
porównaj
  t. 76

Łuk od 2. szesnastki w A, bardziej prawdopodobne odczytanie

!!!   miniat: nic.              EZTU

Moment rozpoczęcia łuku w A nie jest całkiem jasny – znak można rozumieć jako część oznaczenia portato (wraz z kropkami) dla pięciu uderzanych szesnastek na 2. mierze taktu, można też jednak widzieć w nim łuk rytmiczny (mający też implikacje dla frazowania) nad całą sekstolą. Zdaniem redakcji pierwsza możliwość jest tu bardziej prawdopodobna i tę wersję podajemy w tekście głównym. W wydaniach przyjęto drugą wersję, w czym swój udział miało z pewnością rutynowe podejście sztycharza Wn1 – patrz sąsiednia uwaga o kropkach staccato.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A

notacja: Łuki

Przejdź do tekstu nutowego

Oryginał w: Zbiory prywatne (kolekcja J. Ekiera), Warszawa