mUltimate Chopin

op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Niedokładne łuki A

t. 149

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Łuk od 1. ćwierćnuty w A (odczyt dosłowny→Wn→Wf→Wa)

!!!   miniat: nic.             EZnieU (lewy koniec – nie powinno być kłopotów z cięciem i spasowaniem)

Łuk od oktawy w A (interpretacja kontekstowa) i WfD

EZTU (lewy koniec)
..

Łuk A, odczytany dosłownie, wydaje się rozpoczynać od początku taktu i tak go odtworzono w wydaniach. Jednak zarówno doprowadzony do początku tego taktu poprzedni łuk, jak i con duolo umieszczone dopiero nad drugą ćwierćnutą sugerują rozpoczęcie nowej myśli muzycznej właśnie od drugiej ćwierćnuty. Intuicję tę potwierdza Chopinowski wpis w WfD, w którym końcówka łuku dopisanego nad biegnikiem w t. 148 wyraźnie oddziela ćwierćnutę g1 od dalszego ciągu muzyki.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfD , Niedokładne łuki A

t. 149-150

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Łuki rozdzielone w A i Wn2

!!!   miniat: jak widać.            EZTU (prawy koniec pierwszego i lewy drugiego)

Łuki zbiegające się w Wn1 (→Wf→Wa)

odpowiednie połówki z EZnieU
..

W A wyjątkowo jednoznaczne – jak na przejście na nową stronę – doprowadzenie łuku do półnuty w t. 150 zostało jednak zupełnie fałszywie odtworzone w Wn1 (→Wf→Wa). Przypuszczalnie sztycharz najpierw zajął się łukiem w t. 149, który uznał za całotaktowy, tylko przesunięty w prawo. Następnie, w t. 150 połączył oba łuki, widząc w nich jeden, niedokładnie napisany (oba łuki sięgają dość daleko w przestrzeń pomiędzy początkową półnutą a następującą po niej ósemką, co mogło sugerować taką interpretację). W tym ostatnim łuku zrealizował też ideę kontynuacji z poprzedniego taktu, nie ruszając już gotowego łuku w t. 149. W Wn2 zinterpretowano tu łuki A bardziej dosłownie i niewątpliwie słusznie.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 150-151

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Koniec łuku w A (odczyt dosłowny→Wn1→Wf→Wa)

EZTU (sic! (jak na miniaturze), ale tylko prawy koniec łuku

Koniec łuku w A (interpretacja kontekstowa) i Wn2

EZnieU, prawy koniec (oba warianty prawdopodobnie łatwiej będzie spasować biorąc za punkt wyjścia tylko jeden z obciętych końców).   Dodać dokończenie w t. 151!
..

Nie jest pewne, czy łuk A kończy się wraz z ostatnią szesnastką w t. 150, czy ma sięgać dalej, do następnego taktu. W Wn1 (→Wf→Wa) przyjęto tę pierwszą możliwość, co zmieniono w Wn2. Redakcja przychyla się do drugiej interpretacji, gdyż oktawa na początku t. 151 jest niewątpliwie końcem poprzedniej frazy. Rozpoczęcie nowej myśli od szesnastek potwierdzone jest przez  dopisane w WfD.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn

t. 160

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Łuki A, interpretacja kontekstowa

Łuki w Wn (→Wf→Wa)

EZnieU1 

Łuki proponowane przez redakcję

EZTU
..

Odczytane dosłownie łuki A obejmują po cztery ósemki i zbiegają się nad piątą z nich. Pierwszy z nich jest z pewnością niedokładny – jego kształt nie wskazuje na intencję doprowadzenia go do G. W przypadku drugiego łuku jest to mniej oczywiste, ale porównanie z analogicznymi taktami (patrz t. 159) każe i tu upatrywać prawdopodobnej pomyłki kompozytora. Wersja wydań to efekt schematycznego podejścia sztycharza Wn1, przekonanego jak się wydaje o niestaranności notacji A, co akurat w tym takcie było uzasadnione.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładne łuki A

t. 161-162

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Łuki A

!!!   miniat: jw. (war. 33)             tu  161: 5 ósemek + 3 ósemki, 162 TGTU

Łuki Wn1 (→Wf→Wa)

same półtaktowe (w 162 użyć drugiego ze 161)

Łuki w Wn2

TGTU
..

Łuki A w t. 161 uważamy za pierwotne lub błędne i w tekście głównym zastępujemy łukami wzorowanymi na analogicznych t. 163, 311 i 313. Nieco niedokładne łuki w t. 162 interpretujemy zgodnie ze schematem stosowanym przez Chopina w podobnie ukształtowanych i oznaczonych t. 159, 165-168, a zwłaszcza 312 i 314. Łuki Wn1 (→Wf→Wa) w t. 162 są z pewnością dowolne.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn