mUltimate Chopin

op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Adiustacje Wa

t. 133

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Akcent długi na des2 w A

!!!   miniat: 1. ćwierćnuta taktu, tylko górna 5-linia, bez napisu i łuku.                tr = akcent długi ale rozciągnięty w prawo, żeby wyraźnie objął półnutę na 2. ósemce (z sąsiedniej adnotacji; na miniaturze półnuta właśnie tam);             red = TGTU (na miniaturze też TGTU).   

Wszędzie pauza ósemkowa na normalnej wysokości (bo będzie obniżana w dalszych wariantach)

Krótki akcent na des2 w Wn

tr: akcent nad 2. ósemką taktu (nad półnutą, która tam w transkrypcji wystąpi, tak też dać na miniaturze );                  red = krótki na początku taktu (jak TGTU, ale z krótkim akcentem).                             Pauza jak war. 11

Krótki akcent na as1 w Wf

krótki pod as1 na początku taktu (obniżyć pauzę)

Pionowy akcent na as1 w Wa

jak war. 33, tylko akcent pionowy pod (dziobkiem w dół)
..

Różnice w umiejscowieniu akcentów wynikają być może z niejednoznacznego zapisu rytmicznego, przejętego z A – sztycharz Wf, widząc akcent nad półnutą des2, która choć umieszczona nad ćwierćnutą des1, ma być wykonana razem z as1, umieścił akcent w miejscu jego obowiązywania (na początku taktu). Nie wziął przy tym pod uwagę, że przeniesienie znaku nad inną nutę zmieniło de facto jego znaczenie, gdyż w polifonizującej fakturze znak dotyczy najczęściej tylko jednego z głosów. W tekście głównym podajemy wersję A.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf

t. 137-138

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

..

W tekście głównym dodajemy ostrzegawczy  przed es2 w t. 137 i  przed G w t. 138. Pierwszy z nich dodano już w Wa2 (→Wa3).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 138

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

fes2 w A (→Wn) i Wa2 (→Wa3)

ten akord, tylko górna 5-linia.               TGTU + bemol fes2

f2 w Wf (→Wa1)

Tu pusta klisza 
..

Wersja Wf (→Wa1) jest niemal na pewno skutkiem przeoczenia sztycharza, choć dziwi brak interwencji Chopina zarówno w kolejnych korektach Wf, jak i w egzemplarzach lekcyjnych. Zdaniem redakcji, w przypadku korekty Wf1 trzy zmiany w 2. połowie taktu mogły do tego stopnia odwrócić uwagę Chopina, że zajęty dopracowywaniem niuansów notacji, nie zauważył rażących błędów ani na początku tego taktu, ani w następnym, zaś korekta Wf2 miała już tylko wyrywkowy charakter. Z trzech egzemplarzy lekcyjnych jedynie WfD nosi ślady opracowywania z Chopinem I części Koncertu, więc brak poprawki nie jest niczym szczególnym, zwłaszcza że także tam Chopin zajął się poprawia­niem błędów w bezpośrednim sąsiedztwie (w t. 139).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf

t. 138-140

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Bez łuków w A (→Wn→Wf)

!!!   miniat: 2. połowa t. 138 i 1. połowa 139, tylko dolna 5-linia, ścieśnione, bez sempre legato i pedału.            Tu pusta klisza 

5 łuków w Wa

5 półtaktowych łuków nad nutami (jak na s. 18)
..

Dodanie wzorowanych na repryzie (t. 286-288) łuków l.r. to przemyślana adiustacja Wa, w którym pominięto równocześnie dodane w Wf określenie sempre legato – patrz sąsiednia uwaga. Wydawca angielski samowolnie dodawał łuki także w innych utworach Chopina, np. w Nokturnie Des op. 27 nr 2, t. 2-6.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 139

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Bez określenia w A (→Wn) i Wa

!!!   miniat: nic.          Tu pusta klisza 

sempre legato w Wf

TGTU
..

Wskazówkę sempre legato dodał Chopin w korekcie Wf, prawdopodobnie uznając pozbawiony łuków akompaniament w tym i następnych dwóch taktach za wymagający doprecyzowania artykulacji – w repryzie l.r. opatrzona jest w analogicznym miejscu łukami. W Wa, w którym łuki te dodano tutaj, pominięto sempre legato, co można uznać za rozwiązanie racjonalne i zgodne z ekonomią oznaczeń, cechującą na ogół notację Chopinowską.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Adiustacje Wa , Autentyczne korekty Wf , Legato i łuki