mUltimate Chopin

op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Błędy A

t. 119-120

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

fes w źródłach, odczyt dosłowny

f, interpretacja kontekstowa proponowana przez redakcję
..

Przed 4. szesnastką 2. połowy t. 119 w źródłach nie ma znaku chromatycznego, co oznacza, że należałoby ją czytać jako fes3. Podobnie w następnym takcie odpowiednia nuta odczytana dosłownie brzmi fes2. Co więcej, nad omawianą nutą w t. 119 Chopin dopisał palcowanie w WfD i nie zakwestionował jej brzmienia. Mimo to, przeoczenie kasowników przywracających f3(2) wydaje się bardzo prawdopodobne:

  • poprzedzające fes wchodzi w skład fragmentu gamy chromatycznej i zapewne zarówno Chopin, jak i uczennica traktowali je nie jako oddzielną alterację, lecz jako część pochodu chromatycznego od f do c.
  • dochodząc do omawianych nut, i piszący A Chopin, i grająca na lekcji uczennica zapewne myśleli już o ostatniej ćwierćnucie taktu z jej niewątpliwym czterodźwiękiem zmniejszonym, zawierającym f, a nie fes.

Biorąc pod uwagę powyższe, w tekście głównym dodajemy przed tymi nutami kasowniki.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy A

t. 128

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

..

W A nie ma znaku chromatycznego przed 2. ćwierćnutą wewnętrznego głosu. Jest to z pewnością przeoczenie – d2 występowało już na początku 2. połowy poprzedniego taktu, sugerując modulację do Es-dur (sugestia ta jest jeszcze wyraźniejsza w analogicznej frazie w t. 275-276). Kasowniki występują explicite w czterech pozostałych podobnych miejscach (t. 40, 48, 136 i 284). Znak dodano już w Wn1 (→Wf→Wa, →Wn2), być może w wyniku ingerencji Chopina.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy A , Autentyczne korekty Wn , Ostatni znak przykluczowy

t. 139

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

..

W A Chopin przeoczył  przywracający as1, czego nie zauważono w żadnym z wydań. Podobnie w analogicznym t. 287.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Błędy Wf , Błędy Wa , Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy Wn , Błędy A

t. 139

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

..

Chopin przeoczył w A  przywracający des2. Tę oczywistą pomyłkę poprawiono w Wa2 (→Wa3) i Wn2. Bemol został też wpisany – zapewne przez Chopina – w WfD.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Dopiski WfD , Przeoczenia odwołania alteracji , Adiustacje Wn , Błędy A , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa

t. 164

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Bez łuków w A

!!!   miniat: nic.               Tu pusta klisza 

Łuki od 1. ósemki w Wn1 (→Wf→Wa)

Łuki od 2. ósemki w Wn2
..

Brak łuków w tym takcie jest niewątpliwą pomyłką Chopina w A. Łuki – półtaktowe – uzupełniono już w Wn1 (→Wf→Wa), kierując się analogią z sąsiednimi taktami. Jest jednak mało prawdopodobne, by taki zasięg odpowiadał intencji Chopina – por. t. 159.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Błędy A