Zagadnienia : Błąd tercjowy
t. 233
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I
..
Logika budowy figuracji i porównanie z analogicznym t. 235 wskazują na błąd tercjowy Wf. Wniosek ten znajduje potwierdzenie w ołówkowej poprawce – być może ręką Chopina – tej nuty w WfS. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błąd tercjowy , Dopiski WfS |
|||||
t. 243
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wf , Błąd tercjowy , Adiustacje Wf |
|||||
t. 264
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I
..
Najwyższą nutą akordu na 4. ósemce jest w Wn1 (→Wf1) błędnie b3. Pomyłka została poprawiona – najprawdopodobniej przez Chopina – w korekcie Wf2 (→Wa). Poprawną wersję ma także Wn2. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wn , Błąd tercjowy , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf |
|||||
t. 285
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I
..
Wersja Wf (→Wa) to najprawdopodobniej błąd tercjowy – w repryzie A ma w całym tym temacie (od t. 273) akompaniament niemal niezmieniony w stosunku do ekspozycji, nie widać też w Wf żadnych śladów poprawek w druku. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wf , Błąd tercjowy |
|||||
t. 300
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I
..
Zakłócenie regularności pochodu szesnastek w wersji Wf jest z pewnością wynikiem pomyłki sztycharza, który zamiast właściwych nut powtórzył dwie poprzednie (f1-b1). Chopin poprawił to w WfD. Także Wa ma poprawny tekst, co świadczy o dobrym wyczuciu i odwadze adiustatora tego wydania, gdyż błąd ten, jakkolwiek oczywisty, gdy widzi się prawidłowy tekst A (→Wn), daje w rezultacie wersję, która nie jest ani rażąca brzmieniowo, ani niezręczna pianistycznie. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Błędy Wf , Dopiski WfD , Błąd tercjowy |