Zagadnienia : Niedokładności Wn

0
t. 201

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

 w A, interpretacja kontekstowa

 w Wn i Wa2 (→Wa3)

EZnieU1 (+ gwiazdka pod kreską taktową)

Bez pedalizacji w Wf (→Wa1)

..

Znak  wpisany jest w A przed półnutą b, co być może zmyliło sztycharza Wn1, jednak nic nie wskazuje na to, by intencją Chopina był pedał od początku taktu. Z praktycznego punktu widzenia pedał wzięty w połowie taktu to jedyne rozwiązanie, pozwalające czysto zatrzymać akord c-b-c1-e1 przez całą 2. połowę taktu. Brak pedalizacji w Wf (→Wa1) to najprawdopodobniej wynik przeoczenia.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Niedokładności Wn , Niedokładności A

t. 203-204

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Łuk A, prawdopodobna interpretacja

!!!   miniat: zmodyfikowana ta z komentarza;          EZTU

Możliwa interpretacja łuku A

EZnieU1

Łuki Wn (→WfWa)

3 łuki EZnieU

..

Łuk jest w A zapisany bardzo stanowczo, jednak jego końce nie wiążą się wyraźnie z żadnymi konkretnymi nutami, co daje pole do różnorodnych interpretacji, od  do . Jeśli łuk napisany był przed poprawką ostatniej ćwierćnuty t. 203 – wyskrobana ćwierćnuta umieszczona była bardziej na lewo i miała laseczkę skierowaną do góry – to niewątpliwie ta właśnie ćwierćnuta wyznaczała jego początek. Przyjmujemy, że tak właśnie było, a końcówkę interpretujemy quasi-dosłownie jako łuk-tenuto do końca taktu. Dopuszczamy też alternatywną interpretację tego łuku jako kończącego się w t. 205.
W Wn (→WfWa) przyjęto jak się wydaje drugą z zilustrowanych wyżej możliwości, zapisując ją jednak w postaci trzech zachodzących na siebie łuków – tę niepotrzebnie skomplikowaną pisownię można próbować tłumaczyć uzupełnianiem łuków, jako korekty pierwotnego, niekompletnego zapisu.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładne łuki A

t. 205

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Bez łuku w A, prawdopodobna interpretacja

!!!   miniat: nic.       Tu pusta klisza 

Dokończenie łuku w A (możliwa interpretacja) i Wn (→WfWa)

EZnieU

..

Łuk, wpisany w A w poprzednich taktach, odczytany dosłownie nie wykracza poza t. 204. Zapis jest jednak niejednoznaczny, tak więc łuk dochodzący do początku tego taktu można uważać za alternatywne odczytanie A. Wersję z łukiem kończącym się w t. 205 mają też wszystkie wydania.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn

t. 206-207

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Podział łuku w A i Wn2

!!!   miniat: 2 ostatnie ósemki 206 i pół t. 207, tylko górna 5-linia, bez wideł.                TGTU = cały pierwszy łuk (205-207) i pół drugiego (podzielić mniej więcej nad laską ósemki z kropką)

Podział łuku w Wn1 (→WfWa)

łuk do f2 w t. 206 i od początku t. 207

..

Przesunięcie momentu podziału łuków to typowa niedokładność Wn1 (→WfWa), poprawiona w Wn2. Podobnie takt dalej.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Adiustacje Wn

t. 207-208

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

2. łuk od połowy taktu w A

!!!   miniat: ostatnia szesnastka 207 i trzy ćwierćnuty 208, tylko górna 5-linia, bez wideł i dolnego łuku.           TGTU = prawy koniec łuku 207 i górny łuk 208

2. łuk od półnuty w Wn

1. łuk (prawy koniec) do szesnastki; drugi od prawej strony laski półnuty do kontynuacji (EZnieU)

Łuki zbiegające się w Wf

1. łuk (prawy koniec) do półnuty, ale nie nad nią, z lewej strony laski; 2. EZnieU

Jeden łuk w Wa

Prawy koniec tego z 207 do kontynuacji (wyciąć z EZnieU1)

..

Czytelne i spójne łukowanie A jest z pewnością jedynym autentycznym. Sztycharz Wn1 początkowo zastąpił łuki Chopinowskie całotaktowymi (tak jak takt wcześniej), dopiero w korekcie prawy koniec łuku rozpoczynającego się w t. 208, dociągnięto do t. 209. Łuk w t. 207 jest przy tym na tyle niedokładny, że w Wf poprowadzono go dalej, do półnuty w t. 208. W rezultacie, w Wf oba łuki zbiegają się na tym akordzie, co dowolnie zinterpretowano w Wa jako połączenie łuków.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wn