Zagadnienia : Adiustacje Wa
- « Poprzednia
- 1
- …
- 11
- 12
- 13
- 14
- 15
- 16
- 17
- …
- 29
- Następna »
t. 180
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I
..
W A (→Wn1→Wf) nie ma kasowników przed trylowanym d3 w pr.r. i najwyższą nutą 3. ćwierćnuty l.r. Znak w pr.r. dodano w Wa1 (→Wa2), a Wn2 i Wa3 mają w pełni poprawną notację. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Niedokładności A |
|||||||||||
t. 185
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I
..
W tekście głównym podajemy notację A, zdaniem redakcji jedyną autentyczną. Wersje wydań to ciąg kumulujących się błędów, niedokładności, nietrafnych interpretacji i dowolnych zmian:
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Niedokładności Wa , Połowiczne korekty |
|||||||||||
t. 190
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I
..
W A brak kasowników podwyższających des na d, B1 na H1 i des2 na d2. Pierwsze dwa z nich dodano już w Wn1 (→Wf→Wa, →Wn2), trzeci – tylko w Wa. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Niedokładności A |
|||||||||||
t. 196
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I
..
W A (→Wn→Wf) nie ma kasowników podwyższających des2(3) na d2(3). To oczywiste przeoczenie Chopina częściowo poprawiono w Wa, dodając przed akordem w połowie taktu. Drugi potrzebny znak dodano tylko w Wa3. Zwraca uwagę brak znaków w Wn2, zwłaszcza że dodano tam ostrzegawczy przed f3. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Niedokładności Wa , Niedokładności A |
|||||||||||
t. 199-200
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I
..
Widoczne w A dwa łuki – przetrzymujący g1 i motywiczny w t. 200 – zostały w Wn (→Wf→Wa) odtworzone jako jeden łuk frazowy, biegnący od 2. półnuty w t. 199. Przyczyną niezrozumienia pisowni A najprawdopodobniej był Chopinowski sposób pisania łuków przetrzymujących – w tym przypadku sztycharz zapewne uznał ten łuk za łączący półnutę e1 w t. 199 z ćwierćnutą g1 w t. 200. W Wn (→Wf) drugą półnutę pr.r. w t. 199 podzielono na dwa głosy – tercję c1-e1 i b1. Także ta dowolna zmiana miała przypuszczalnie źródło w niedokładnej pisowni A (dość częstej u Chopina) – obie górne nuty tego akordu zapisane są bez laseczki. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wn |
- « Poprzednia
- 1
- …
- 11
- 12
- 13
- 14
- 15
- 16
- 17
- …
- 29
- Następna »