Zagadnienia : Przeoczenia znaków aktualnej tonacji

t. 141

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I

g2-h2 w KG (→Wn) i Wf1 (→Wf2Wa)

!!!   miniat: od 4. do 6. ósemki, tylko górna 5-linia (motyw).        Tu dwa kaso g2-h2

g2-b2 w Wf3 (→Wf4)

TGTU = tylko kaso g2

..

Wersja 4. ósemki z h2 może nie być autentyczna, gdyż  widoczny przed tą nutą w KG i Wf1 (→Wf2Wa1) miał prawdopodobnie dotyczyć dolnej nuty tercji, g2 (adiustatorzy Wn i Wa2 dodali tu drugi , uznając jego brak za zwykłe przeoczenie). Wskazuje na to porównanie z analogicznymi taktami – we wszystkich pozostałych miejscach (t. 137, 143, 145 i 147-149) górny głos dwudźwięków prowadzony jest diatonicznie, bez podwyższania nuty na 4. ósemce taktu. Potwierdza to Chopinowska korekta Wf3 (→Wf4), w której znak przeniesiono przed dolną nutę, co dowodzi, że kompozytor słyszał tu g2-b2. Jeśli zaś g2-b2 było rzeczywiście od początku zamierzone przez Chopina, to  w [A] był przypuszczalnie postawiony niedokładnie, gdyż dwie osoby – kopista i sztycharz Wf1 – odczytały go niewłaściwie.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Autentyczne korekty Wf

t. 143-144

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I

2 razy ges2 w źródłach

!!!   Tu tylko bemol es2 bliżej nut w t. 144

2 razy g2 proponowane przez redakcję

TGTU

2 razy ges2 sprecyzowane przez redakcję

z bemolami w nawiasach (jak na miniaturze)

g2 i ges2 – możliwa interpretacja

wg miniatury

..

Tekst źródłowy odczytany dosłownie zawiera na 4. ósemce obu taktów nuty ges2. Jednak występowanie nut g2 zarówno bezpośrednio przed tymi taktami, jak i po nich, czyni prawdopodobnym przypadkowe pominięcie kasowników przed jedną lub obiema tymi nutami. Proponujemy zatem trzy, dające się naszym zdaniem uzasadnić, wersje doprecyzowania tekstu źródłowego.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne

zagadnienia: Niedokładności Wf , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Niedokładności KG

t. 218

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I

..

Notacja znaków chromatycznych w przedostatnim akordzie pr.r. w t. 218 jest w źródłach niedokładna. W żadnym źródle nie ma  podwyższającego es2 na e2, a  podwyższający g2 na gis2 mają tylko Wn i Wa.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Niedokładności KG

t. 219

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I

..

Krzyżyk podwyższający c2 na cis2 na końcu taktu pojawia się tylko w WfSz (dopisany), Wf4 i Wa2. Brak tego znaku to niewątpliwie przeoczenie Chopina w [A] – por. e2 a nie es2 w analogicznym pochodzie w t. 91-92.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Autentyczne korekty Wf , Dopiski WfSz

t. 220-221

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I

..

[A] nie było  podwyższającego g3 na gis3 w ostatniej ćwierćnucie t. 220 ani  podwyższającego es3 na e3 na początku t. 221. Te oczywiste niedokładności poprawiono tylko w niektórych źródłach –  dodano w Wf4, Wn i Wa2, a  w Wf2 (→Wa,Wf3Wf4).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Adiustacje Wf , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wa