Zagadnienia : Adiustacje Wa

t. 147-148

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I

..

W KG i Wf1 (→Wf2Wf3) brakuje sześciu kasowników przed nutami, które były już wcześniej poprawnie zapisane w innej oktawie, co w różnym stopniu uzupełniano w późniejszych źródłach. W pełni poprawny tekst ma tylko Wn2 i Wa2 (patrz też uwaga w t. 148). Podobnie w sąsiednich taktach.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Adiustacje Wf , Niedokładności KG

t. 148

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I

d2-g2 w KG, Wf (→Wa) i Wn2

!!!   miniat: nic.             TGTU (nuta d2 i kaso)

h1-g2 w Wn1

tr:     nuta b1 (bez kaso);     red = nuta h1 (z kaso)

..

Wersja Wn1 to z pewnością błąd sztycharza, poprawiony w Wn2. Dolna nuta tego dwudźwięku pozbawiona jest kasownika w KG, Wf i Wn1, co w każdym przypadku jest oczywistym błędem.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wn , Błąd tercjowy , Adiustacje Wn

t. 149-150

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I

..

Podobnie jak w poprzednich taktach, w KG i Wf1 (→Wf2Wf3) brakuje siedmiu znaków chromatycznych przed nutami, które były już wcześniej poprawnie zapisane w innej oktawie. Te oczywiste niedokładności nie utrudniają odczytania i były w różnym stopniu uzupełniane w późniejszych źródłach (w tym WfD, w którym dopisano  przed górna nutą 3. ćwierćnuty t. 150). W pełni poprawny tekst ma tylko Wa2.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Dopiski WfD , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Adiustacje Wf , Niedokładności KG

t. 151-152

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I

ges2 i ges1 w KG (→Wn) i Wf (→Wa1)

!!!   miniat: pół t. 151, tylko górna 5-linia.       Tu pusta klisza 

g2 i g1 w Wa2

2 kaso

ges2 i ges1 proponowane przez redakcję

TGTU = bemol ges2 151

..

Kasowniki podwyższające ges2 na g2 i ges1 na g1 to niewątpliwie dowolny dodatek adiustatora Wa2, który wziął być może pod uwagę naturalność chwytu pianistycznego. W aspekcie stylistycznym nie widać bowiem powodu, by podejrzewać tu przeoczenie kasowników przez Chopina.
W tekście głównym przed ges2 w t. 151 dodajemy ostrzegawczy .

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 151-152

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I

..

W 2. połowie każdego z tych taktów w KG i Wf1 (→Wf2Wf3) nie ma kasowników. Potrzebne znaki – przed a1 i a – dodano w Wn, Wf4 i Wa (w Wa1 tylko w t. 152). 

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Niedokładności Wa , Niedokładności KG