Zagadnienia : Autentyczne korekty Wa
t. 7-9
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II
..
Ustalenie intencji Chopina w kwestii łukowania t. 8 (wraz z sąsiednimi akordami) napotyka na trudności. Zamysł kompozytora mogą odzwierciedlać zarówno wersje źródłowe, jak i uwzględniające prawdopodobne przeoczenia sztycharza Wf propozycje redakcji. Za najbardziej wiarygodne źródłowo i naturalne pianistycznie uważamy wersje KG (tekst główny) i dwie wersje oparte na zrekonstruowanym na podstawie repryzy łuku Wf. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Błędy Wf , Autentyczne korekty Wa |
|||||||||||||||
t. 21-25
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II
..
Znaki artykulacyjne – kropki i akcent – w t. 21 mogły być dopisane w KG (→Wn) przez Chopina. Należy je niewątpliwie uważać za obowiązujące także w następnych podobnych taktach 23 i 25-27. Ideę tę zrealizowano częściowo w Wa, w którym te same oznaczenia dodano w t. 21, 23 i 25, co można przypisać interwencji Chopina w podkładzie do tego wydania. Patrz też t. 210-213. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Autentyczne korekty KG , Autentyczne korekty Wa |
|||||||||||||||
t. 40
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II
..
Wersja Wa może być autentyczna; należałoby ją wówczas uznać za Chopinowskie ulepszenie. Pozostawienie niepoprawionych błędów w partii l.r. – braku kasowników podwyższających ges(1) na g(1) i des1 zamiast es1 w ostatnim akordzie – redukuje jednak prawdopodobieństwo interwencji Chopina w tym miejscu. Przypuszczalnie mamy więc do czynienia z adiustacją lub pomyłką. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Autentyczne korekty Wa |
|||||||||||||||
t. 45-49
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II
..
W tekście głównym uwzględniamy określenie cresc. - - dodane najprawdopodobniej przez Chopina w podkładzie do Wa. Podobnie w t. 233-237. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Autentyczne korekty Wa |
|||||||||||||||
t. 46-49
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II
..
Zróżnicowane źródłowe wersje znaków o charakterze dynamicznym – akcentów i – to efekt nałożenia się prawdopodobnych błędów (np. brak znaków w Wf w t. 48-49), niedokładności (krótkie akcenty w Wa) i adiustacji (powtórzenie znaków z górnej pięciolinii na dolnej w Wa1, dodanie akcentu w t. 48 w Wa2) oraz Chopinowskich poprawek. Kompozytor być może dopisał w KG znaki w t. 48-49, a niemal na pewno uzupełnił notację Wa, dopisując w służącym za podkład do tego wydania egzemplarzu Wf2 akcent w t. 49 (wraz z cresc. - -). W tekście głównym proponujemy oznaczenia wzorowane na podobnie uzupełnionej wersji Wa1 w t. 234-237, w których dopisane przez Chopina oznaczenia nie mieszają się ani z wcześniejszymi z Wf, ani z dodanymi przez adiustatora. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Błędy Wf , Autentyczne korekty KG , Autentyczne korekty Wa |