Zagadnienia : Autentyczne korekty Wa
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- Następna »
t. 130-134
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II
..
Brak łuku w Wf ma z pewnością przypadkowy charakter – pominięto wszystkie łuki w t. 121-142. Także niedokładność łuku KG (zadiustowanego w Wn) nie ulega wątpliwości. Podstawą tekstu głównego jest dodany najprawdopodobniej przez Chopina łuk Wa. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Błędy Wf , Adiustacje Wn , Niedokładności KG , Autentyczne korekty Wa |
||||||||||||||
t. 132-137
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II
..
W tej frazie łuk w KG (→Wn) rozpoczyna się na 2. mierze t. 132, co uznajemy za prawdopodobną niedokładność, gdyż w innych podobnych sytuacjach łuki w KG na ogół zaczynają się od początku taktu. Dlatego w tekście głównym proponujemy łuk biegnący od początku tego taktu. Łuk Wa1, mimo że wydrukowany zapewne na podstawie Chopinowskiego dopisku w podkładzie, jest z pewnością niekompletny i najprawdopodobniej niedokładny (patrz uwaga do t. 137), a jego umiejscowienie nad górną pięciolinią wiąże się przypuszczalnie z zastosowanym w tym wydaniu układem graficznym, w którym od 2. miary t. 134 partia pr.r. zapisana jest w całości na górnej pięciolinii (por. t. 96-100). kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn , Niedokładności Wa , Autentyczne korekty Wa |
||||||||||||||
t. 137
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II
..
Ciągły łuk Wa jest przypuszczalnie wynikiem nieporozumienia, związanego z dopasowywaniem łuków do zmienionego układu graficznego – por. uwagę o łukach w t. 132-137. W tekście głównym podajemy zatem początek łuku według KG (→Wn). Patrz też t. 140-141. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wa , Autentyczne korekty Wa |
||||||||||||||
t. 140-141
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II
..
Zasięg łuków w KG jest niejasny ze względu na nonszalancki sposób ich pisania, a także przejście na nową linię tekstu (od t. 141). Za odczytanie dosłowne przyjmujemy podział łuków na kresce taktowej, gdyż na początku t. 141 nie ma dokończenia poprzedniego łuku. Tak podzielony łuk ma również Wa, oparte na podkładzie, w którym łuki były najprawdopodobniej dopisane przez Chopina (w tym fragmencie). Wersję tę podajemy zatem w tekście głównym. Zdaniem redakcji jednak, bardziej uzasadnione jest odczytanie łuków KG z podziałem po 1. ćwierćnucie t. 141. Łuk Wn jest raczej niedeterminującym frazowania wyjściem awaryjnym, niż próbą odtworzenia notacji KG. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wf , Niedokładności KG , Autentyczne korekty Wa |
||||||||||||||
t. 145-147
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II
..
Obie pisownie łuku w t. 145-146 – KG (→Wn) i Wf3 (→Wf4) – znaczą w zasadzie to samo, jednak notacja użyta w Wf akcentuje konieczność zatrzymania pełnej wartości rytmicznej akordu w t. 146, co często nie jest przestrzegane w przypadku ostatniej nuty pod łukiem. Chopin niejednokrotnie uciekał się do tego typu pisowni, por. np. cz. I, t. 176, Etiudę a op. 25 nr 4, t. 50, cis op. 25 nr 7, t. 22, 24, 28 i 30 czy Mazurek h op. 33 nr 4, t. 2, 4 i analog. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Autentyczne korekty Wf , Autentyczne korekty Wa , Łuki tenuto |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- Następna »