mUltimate Chopin

op. 35, Sonata b-moll, cz. II

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Błędy KG

t. 130

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II

ces1-g1 w Wa i Wn, możliwa interpretacja KG i Wf1 (→Wf2→Wf3)

!!!   miniat: ten takt, tylko górna 5-linia, bez łuku.         g1 z kaso zamiast as1 na 2. ćwierćnucie 

ces1-as1 w Wf4

TGTU
..

Na 2. ćwierćnucie KG i wcześniejsze nakłady Wf mają w pr.r. wyraźnie błędnie ces1-ges1. Ponieważ w odpowiednim miejscu poprzedniego taktu w podob­nym kontekście harmonicznym występowało ces1-g1, narzucającą się poprawką jest dodanie  podwyższa­ją­cego ges1 na g1. Uzupełnienie to istotnie wprowa­dzo­no w Wa i Wn. W korekcie Wf4 dokonano jednak innej zmiany – ges1 zastąpiono przez as1. Zarówno Wa, jak i Wf4 noszą ślady ingerencji Chopina, tak iż każda z tych wersji może być autentyczna. Z drugiej strony, w obu tych źródłach pojawiają się zmiany wskazujące na działania adiustatorów, nie ma więc pewności, czy i która z nich rzeczywiście pochodzi od Chopina.
W tekście głównym proponujemy wersję Wf4 ze względu na niebudzący wątpliwości tekst przy powtórzeniu tego miejsca (t. 170). Por. t. 131.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Adiustacje Wn , Błędy A , Autentyczne korekty Wf , Błędy KG

t. 131

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II

fes w Wn, możliwa interpretacja KG i Wf1 (→Wf2→Wf3,Wa1)

!!!   miniat: 2. i 3. ćwierćnuta, tylko dolna 5-linia, bez pedału.           fes na 2 zamiast es

es w Wf4 i Wa2

TGTU
..

Jako najniższą nutę w akordzie na 2. ćwierćnucie KG i wcześniejsze nakłady Wf (→Wa) mają błędnie f. Błąd zadiustowano w Wn, dodając  przed tą nutą, co trzeba uznać za uzasadnione. Jednak porównanie z analogicznym t. 171, a przede wszystkim zmiana wprowadzona – prawdopodobnie przez Chopina – w Wf4 przekonuje, że pomyłka dotyczyła wysokości nuty, a nie braku . Wersję z es wprowadzono także w Wa2, zapewne na podstawie Wf4. Zdaniem redakcji, zarówno tu, jak i w poprzednim takcie mamy do czynienia z błędami Chopina w [A].

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf , Błędy KG

t. 140

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II

Bez ces1 w KG i Wf (→Wa1)

!!!   miniat: ten akord (na 3), tylko górna 5-linia, bez wideł i łuku.              Tu pusta klisza 

ces1 w Wn i Wa2

TGTU
..

Brak nuty ces1 to najprawdopodobniej skutek niewyraźnej notacji [A]. Wskazuje na to porównanie z analogicznymi t. 138, 178 i 180. Nutę dodano – zapewne na podstawie takiego właśnie porównania – w Wn, co powtórzono później w Wa2.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn , Niepewne nuty na liniach dodanych , Błędy KG

t. 143

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II

d1 w KG (→Wn) i Wf (→Wa1)

!!!   miniat: ten takt, tylko górna 5-linia, bez wideł.         Tu pusta klisza 

des1 w Wa2

TGTU
..

Abstrahując od nieortograficznej notacji, wersja z d1 (=eses1) jest brzmieniowo niewykluczona. Mimo to, zdaniem redakcji jest bardzo prawdopodobne, że brak  przywracającego des1 to pomyłka Chopina. Świadczą o tym:

  • pisownia t. 184-185, dowodząca dbałości Chopina o precyzyjne rozróżnienie notacji enharmonicznej nut d i eses;
  • duża liczba sytuacji, w których w utworach Chopina brak znaku, odwołującego występującą wcześniej alterację; 
  • bemol przywracający des1, dodany w Wa w analogicznym t. 183; podkład do Wa1 był korygowany przez Chopina, więc dodatek ten może od niego pochodzić.

W omawianym t. 143  przed des1 znajduje się tylko w Wa2. Natomiast w Wn2 dodano  przed ces1, co można by uznać za mechaniczną pomyłkę, gdyby nie to, że identyczne uzupełnienie wprowadzono w t. 183.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błędy Wa , Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Błędy KG

t. 145-155

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II

..

W źródłach opartych bezpośrednio na [A] brakuje kasowników podwyższających ces na c – w KG w t. 145 i 147, w Wf1 w t. 147. Te oczywiste niedokładności poprawiono w Wn i Wf2, tak iż wszystkie pozostałe źródła mają prawidłowy tekst. Podobnie w t. 153 i 155, choć tam w Wf drugi  dodano dopiero w Wf4.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Adiustacje Wf , Ostatni znak przykluczowy , Błędy KG