Zagadnienia : Adiustacje Wn

t. 68-69

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. III

Łuk w KG (interpretacja) i Wn2mar (→Wn2)

!!!   miniat: ta co w t. 14-15.              Tu tr = puste;      red = łuk od końca 68 do cięcia w 70 (łuki zrobić tu na wzór t. 14-16, powinny się nawet dać skopiować) 

Łuk w Wn1 i Wf3 (→Wf4,Wf5)

nic na końcu 68 + łuk od raz 69 do cięcia (odpowiednik EZnieU3 w t. 15)

Łuki w Wa

łuk TGTU od 4 w t. 68 do 1 w t. 69 + łuk od 2 w t. 69 do cięcia (odpowiednik EZTU w t. 15)   całość = TGTU

..

Analiza wszystkich czterech analogicznych miejsc (t. 14-16, 22-24, 68-70 i 76-78) prowadzi do wniosku, że łuk Wn1 i taki sam łuk dodany w korekcie Wf3 (→Wf4,Wf5) są prawdopodobnie niedokładne. Pozostałe dwie wersje można natomiast uważać za autentyczne – są to dwie najbardziej uzasadnione interpretacje zapisu KG. W tekście głównym podajemy wersję Wa, której zgodność z zamysłem Chopina jest zdaniem redakcji najbardziej prawdopodobna.
W Wf1 (→Wf2) nie ma tu w ogóle łuków, co jest oczywistym błędem.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf , Autentyczne korekty Wa

t. 70

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. III

Koniec łuku w KG, odczyt dosłowny (→Wn1)

!!!   miniat: jak w t. 16;          tu dłuższy koniec łuku (zasięg mniej więcej jak w "starym TGTU", skończyć przed pauzą)

Koniec łuku w KG (interpretacja kontekstowa→Wn2marWn2), Wf3 (→Wf4,Wf5) i Wa

"nowe TGTU" = war 12_red

..

W KG, tak jak w t. 16 (t. 70 jest tylko zamarkowany jako jego powtórzenie), koniec łuku można odczytywać na dwa sposoby. W tekście głównym podajemy bardziej prawdopodobną, konwencjonalną interpretację tego szczegółu, występującą w większości wydań – jedynie w Wn1 koniec łuku odtworzono w sposób dosłowny, natomiast w Wf1 (→Wf2) łuk w t. 69-70 został w całości przeoczony.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf , Autentyczne korekty Wa

t. 70

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. III

 w KG

!!!   miniat: ta co w t. 16.            Tu tr puste;      red widły EZnieU 

 w Wf (→Wa)

!!!   TGTU

Bez znaku w Wn1

 w Wn2mar (→Wn2)

widły dla KG przesunąć w lewo, żeby zaczynały się w połowie główki 1. akordu i trochę skrócić (wg zdjęcia wypośrodkować t. 70 i 78)

..

Znaki  w KG i Wf można uważać za równorzędne warianty. Z powodów omówionych w t. 16 w tekście głównym podajemy wersję Wf. Brak znaku w Wn1 to niewątpliwy błąd, poprawiony niedokładnie (dowolnie) w dalszych Wn.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Zakresy widełek dynamicznych , Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 70-78

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. III

..

[A] (→KG,Wf) Chopin przeoczył klucz basowy na końcu t. 70 i 78. Znaki uzupełniono w Wn i Wa.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn

t. 72-80

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. III

..

Tak jak w t. 18 i 26, w KG (→Wn1) i Wf (→Wa1) nie ma kasowników podwyższających ges2 na g2 na początku t. 72 i 80 (obu lub jednego). Przeoczenie Chopina poprawiono w Wa1 w t. 72, a w Wa2 i Wn2mar (→Wn2) w obu taktach.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błędy Wa , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Ostatni znak przykluczowy