


![]() |
Akcent długi lub diminuendo w Wn |
|
![]() |
||
![]() |
Propozycja redakcji |
|
![]() |
Inna interpretacja |
|
![]() |
Inna interpretacja |
Znak widoczny w Wn wydaje się najłatwiejszy do zinterpretowania jako akcent długi na gis2. W podobnym duchu odtworzono go też w Wf (→Wa). Nuta ta nie wyróżnia się jednak niczym szczególnym: nie jest synkopą, nie jest dysonansem ani alteracją, nie jest początkiem ani kulminacyjnym punktem frazy. Z tego punktu widzenia znacznie bardziej uzasadnione byłoby podkreślenie 1. ćwierćnuty, która rozpoczyna nową frazę po chwili wyczekiwania. Jest to zarazem najwyższy punkt tej frazy i całej pierwszej części Nokturnu, wzmocniony uderzeniem oktawy (pierwszy dwudźwięk pr.r. w przebiegu utworu). Biorąc pod uwagę powyższe argumenty, proponujemy jeszcze dwie alternatywne interpretacje omawianego znaku.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Akcenty długie, Niedokładności Wf
notacja: Artykulacja, akcenty, widełki