op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
(op. 4), Sonata c-moll
op. 25 nr 12, Etiuda c-moll
Źródła
- Kopia Fontany
- Wydanie francuskie
- Pierwsze wydanie francuskie
- Poprawiony nakład Wf1
- Egzemplarz Dubois
- Egzemplarz Jędrzejewiczowej
- Egzemplarz Stirling
- Wydanie niemieckie
- Pierwsze wydanie niemieckie
- Inny egzemplarz Wn1
- Drugie wydanie niemieckie
- Zmieniony nakład Wn2
- Wydanie angielskie
- Pierwsze wydanie angielskie
- Poprawiony nakład Wa1
- Zmieniony nakład Wa2
KF - Kopia Fontany
| Data: | ⇒VI 1837 |
| Tytuł: | 12me Etude |
| Dedykacja: | Mme la Csse d'Agoult |
Kopia sporządzona przez Juliana Fontanę na podstawie [A]. Staranna i czysta, była przejrzana, uzupełniona i poprawiona przez Chopina. Dość liczne skreślenia dotyczą przeważnie wskazówek wykonawczych (np. określenie tempa, t. 15 i 17, akcenty w t. 18-19 i analog. – patrz niżej), natomiast w tekście wysokościowo-rytmicznym można dostrzec także skrobania, np. w t. 42-43. Tempo metronomiczne, tak jak w zdecydowanej większości Etiud, zostało dopisane ołówkiem, niewątpliwie w ostatniej fazie poprawek i uzupełnień.
W tej Etiudzie nie ma wielu istotnych różnic pomiędzy źródłami. Widoczne w KF poprawki w większości zostały wprowadzone także w innych rękopisach edycyjnych. Stosunkowo najdokładniej i, zdaniem redakcji, w sposób najbardziej przemyślany zostały opracowane akcenty we fragmentach operujących dwutaktowym schematem pasaży, a więc t. 15-16 i analog.
KF uznajemy w tej Etiudzie za źródło podstawowe.
| Oryginał w: | Biblioteka Narodowa, Warszawa |
| Sygnatura: | Mus 217 |
