Zagadnienia : Akcenty długie
- « Poprzednia
- 1
- 2
- Następna »
|
t. 71-75
|
Utwór: op. 25 nr 12, Etiuda c-moll
..
W t. 71, 73, 75 w tekście głównym podajemy akcenty długie, umieszczone nad dolną pięciolinią i prawdopodobnie wpisane przez Chopina w KF. Nie jest jasne, dlaczego pisowni tej nie odtworzono w Wn – przypuszczalnie uznano notację t. 17, 19, 23, 25, 27 i 77 za bardziej odpowiednią i uogólniono ją na wszystkie analogiczne takty. Nie można wykluczyć, że podobnie zachowali się sztycharze Wf i Wa, tak iż również w tych wydaniach autentyczność kształtu graficznego akcentów nie jest pewna. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wn , Autentyczne korekty KF |
|||||||||||||||||
|
t. 72
|
Utwór: op. 25 nr 12, Etiuda c-moll
..
Tak jak w t. 16 i 24, akcenty na 11. i 15. szesnastce to pozostałość wcześniejszej wersji. W korekcie Wf Chopin zmienił je na akcenty długie na 9. i 13. szesnastce – patrz wcześniejsza uwaga w tym takcie. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Autentyczne korekty Wf |
|||||||||||||||||
|
t. 72
|
Utwór: op. 25 nr 12, Etiuda c-moll
..
W tekście głównym podajemy akcenty długie wpisane ręką Chopina w KF zamiast krótkich akcentów umieszczonych tak, jak to widać w Wa1 (→Wa2). Akcenty długie na 2. i 3. mierze zostały wprowadzone także w korekcie Wf (bez usuwania pierwotnych). Zdaniem redakcji była to uproszczona korekta, mająca na celu zarówno zastąpienie krótkich akcentów pod pięciolinią przez długie nad, jak i usunięcie akcentów na 11. i 15. szesnastce (patrz następna uwaga). Znaczenie tych położonych bliżej górnej pięciolinii znaków przypuszczalnie wzbudziło wątpliwości uczennicy Chopina, gdyż w WfD dopisane są ołówkiem akcenty bezpośrednio nad 9. i 13. szesnastką taktu. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wn , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty KF |
|||||||||||||||||
|
t. 74-76
|
Utwór: op. 25 nr 12, Etiuda c-moll
..
Akcenty długie w t. 74 i 76 odtwarzamy na podstawie KF, w której Chopin korygował akcenty w kilku analogicznych miejscach, a prawdopodobnie dopisywał je także w tych taktach (przynajmiej niektóre, np. dwa ostatnie w t. 74). Długie akcenty występują też w Wf, jednak w całości pisownia tego źródła wydaje się być efektem uproszczonych korekt pierwotnej notacji z akcentami pod partią l.r. (podobnie w t. 78-80). Brak w Wa znaków w 2. połowie t. 74 to prawdopodobnie pomyłka – patrz następna uwaga. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wn , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty KF |
|||||||||||||||||
|
t. 81-82
|
Utwór: op. 25 nr 12, Etiuda c-moll
..
Występujące tylko w Wf akcenty w pr.r. mogły być dodane przez Chopina w korekcie tego wydania. Zdaniem redakcji jest jednak bardziej prawdopodobne, że Chopin wpisał w podkładzie tylko pierwszy akcent, a w Wf zwielokrotniono go, interpretując znaki powtórzenia, użyte do skrótowego zapisu następnych grup szesnastek. Biorąc to pod uwagę, w tekście głównym proponujemy tylko jeden akcent, a ze względu na to, iż domyka on regularną strukturę rytmiczno-melodyczną t. 71-80, dostosowujemy jego kształt i umiejscowienie do poprzednich akcentów. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Akcenty długie , Błędy Wf |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- Następna »