mUltimate Chopin

op. 25 nr 11, Etiuda a-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Wysokość
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Wysokość

t. 46

Utwór: op. 25 nr 11, Etiuda a-moll

as2 w KG (→Wn1) i Wf (rutynowa interpretacja), Wa i Wn2 (→Wn3)

!!!   miniat: pół taktu i 4 szesnastki, tylko górna 5-linia.      Tu bemol przed tylko 5. szesnastką (nie licząc innych dźwięków es2, b2 itp.)

a2 w KG (→Wn1) i Wf (interpretacja kontekstowa)

!!!         TGTU
..

Przed 5., 15., 19. i 23. szesnastką w KG (→Wn1) i Wf nie ma żadnego znaku chromatycznego, tak iż należałoby je wszystkie odczytywać jako a2. W 2. połowie taktu jest to w oczywisty sposób błędne, co skłoniło adiustatora Wn2 (→Wn3) do uznania całości tego taktu za przykład pominięcia znaku aktualnej tonacji i dodania już przy pierwszej z wymienionych nut. Bemol w tym miejscu znajduje się także w Wa, co mogłoby w zasadzie odpowiadać pisowni Chopina w podkładzie do tego wydania. Zdaniem redakcji, jest jednak bardziej prawdopodobne, że również w Wa mamy do czynienia z ingerencją adiustatora:

  • w podobnym zwrocie melodycznym w t. 48 jako 5. szesnastka występuje eis2, co więcej, brak jest w źródłach przywracającego e2 w 2. połowie taktu;
  • Chopin niewątpliwie słyszał as2 dopiero w 2. połowie taktu, gdzie jest ono oczywiste ze względu na As w basie. Pierwsza połowa taktu mogła być zatem zapisana bezbłędnie, choć w sposób mylący, jeśli wziąć pod uwagę ugruntowaną tonację As-dur w poprzednim takcie.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji

t. 47

Utwór: op. 25 nr 11, Etiuda a-moll

gis w KG (→Wn) i Wa3

!!!   miniat: ten akord, tylko dolna 5-linia.     TGTU (gis z # i laseczką)

Bez gis w Wf i Wa1 (→Wa2)

!!!    Tu pusta klisza 
..

Ćwierćnutę g, którą w tym kontekście należy oczywiście odczytywać jako gis (odpowiedni  został dodany w Wn), Chopin dopisał w KG (→Wn). Wersję tę przyjmujemy do tekstu głównego, usuwając niepotrzebny w tej sytuacji  przed ostatnią szesnastką taktu. Uzupełniona wersja za pośrednictwem Wn trafiła także do Wa3.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Autentyczne korekty KG

t. 47

Utwór: op. 25 nr 11, Etiuda a-moll

Oktawa w KG, Wf i Wa

!!!   miniat: ta ćwierćnuta, bez pedału, tylko dolna 5-linia.     Tu górne H z odpowiednim kawałkiem laseczki

Tylko H1 w Wn1

!!!      w zasadzie puste

Oktawa z kasownikami w Wn2 (→Wn3)
..

Brak nuty H w Wn1 jest niemal na pewno błędem, poprawionym w Wn2 (→Wn3) wraz z dodaniem – potrzebnych naszym zdaniem – kasowników ostrzegawczych przy tej ćwierćnucie.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 47

Utwór: op. 25 nr 11, Etiuda a-moll

..

Ze względu na nagłą zmianę tonacji w tekście głównym dodajemy ostrzegawcze kasowniki przed h2 , a2 i e3.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

t. 48

Utwór: op. 25 nr 11, Etiuda a-moll

..

Kasownik przywracający e2 znajduje się tylko w Wn i Wa3. Przeoczenie Chopina nie ulega tu wątpliwości.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Przeoczenia odwołania alteracji , Adiustacje Wn