mUltimate Chopin

op. 25 nr 10, Etiuda h-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Rytm
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Rytm

t. 80

Utwór: op. 25 nr 10, Etiuda h-moll

Ósemka h w KG (→Wn) i Wa1

!!!   miniat: ta co w t. 60.         Tu dwie oktawy jednogłosowo (EZnieU = h na 6. ósemce z laską i linią dodaną)

Ćwierćnuta dis1 w Wf i Wa2

TGTU (dodatkowa laseczka dis1)

Ćwierćnuta i ósemka w Wa3

jedno i drugie
..

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Adiustacje Wa , Autentyczne korekty Wf

t. 80

Utwór: op. 25 nr 10, Etiuda h-moll

..

W KG (→Wn), Wa1 i Wa3 ostatnia ósemka jest oktawą h-h1.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

t. 86

Utwór: op. 25 nr 10, Etiuda h-moll

 w KG (→Wn1), Wf i Wa

!!!   miniat: jak w t. 46 (z war. 22!)         Tu pusta klisza 

 w Wn2 (→Wn3)
..

W tekście głównym proponujemy tu – wzorem Wn2 (→Wn3) – rozwiązanie przyjęte w analogicznych t. 46 i 66. Brak uzupełnień w t. 85 i 87 dowodzi, że poprawiając i uzupełniając rękopisy edycyjne, Chopin pominął, zapewne przez nieuwagę, trzecie wystąpienie tego fragmentu.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 93

Utwór: op. 25 nr 10, Etiuda h-moll

KG (→Wn1)

Wf i Wn2 (→Wn3)

Wa

Propozycja redakcji
..

Zdaniem redakcji, wartość półnuty z kropką, jaką ma w KG (→Wn1) nuta h1, nie jest pomyłką – nutę tę można uważać za należącą do dwóch głosów: melodycznego, prowadzonego w oktawach, i akompaniującego, tworzącego wraz z e1 trwające cały takt wypełnienie oktawowej melodii. Pisownia zastosowana przez Chopina może być jednak myląca (suma wartości rytmicznych górnego głosu daje 4 ćwierćnuty), toteż w tekście głównym proponujemy jej zmodyfikowaną wersję, w której wykorzystujemy autentyczny układ graficzny Wf. Wersja Wa może być wynikiem adiustacji zapisu takiego jak w KG. 

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 95-98

Utwór: op. 25 nr 10, Etiuda h-moll

Fis uderzane w t. 96 i 98 w KG (→Wn) i Wa3

!!!   miniat: nic.           TGTU = Tu pusta klisza 

Fis przetrzymane w t. 94-99 w Wf

!!!   łuki przetrzymujące Fis w t. 95-96 i 97-98 

Fis powtórzone w t. 98 w Wa1 (→Wa2)

łuk tylko w t. 95-96
..

Trudno stwierdzić, jak doszło do powstania różnic pomiędzy źródłami, gdyż ani w KG, ani w Wf nie widać śladów poprawek. Ponieważ w żadnym źródle nie ma łuku przetrzy­mującego Fis w. 93-94, należy przyjąć, że Chopin brał pod uwagę za­nikanie dźwięku fortepianu i konieczność powtarzania nuty pedało­wej. Z drugiej strony, podobieństwo taktów sprzyja tu pomyłkom, tak więc autentyczność żadnej wersji nie jest całkiem pewna. W tekście głównym podajemy wersję źródła podstawowego, czyli KG.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach