Artykulacja, akcenty, widełki
t. 1-6
|
Utwór: op. 25 nr 8, Etiuda Des-dur
..
Intencja Chopina opatrzenia wszystkich nut basowych kropkami staccato nie ulega wątpliwości, mimo że w A nie ma ostatniej z nich (lub jest niewyraźnie zapisana). Całkowicie poprawną pod tym względem pisownię ma Wf i Wn2 (→Wn3). W pozostałych wydaniach notacja jest mniej lub bardziej niedokładna – w Wn kropki w tych taktach pominięto całkowicie, a w Wa umieszczono tylko przy niektórych nutach, raczej przypadkowo (pominięto po jednej kropce w t. 1-3 i 5-6). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn , Niedokładności Wa , Niedokładności A |
|||||||||||||||
t. 7-8
|
Utwór: op. 25 nr 8, Etiuda Des-dur
..
Źródła nie różnią się praktycznie momentem rozpoczęcia znaku (w Wn przesunięto go do początku trioli, dopasowując – zgodnie ze swoją manierą – do podziału rytmicznego), natomiast wcześniejsze zakończenie widełek w Wf może wpływać na interpretację. W tekście głównym podajemy znaki na podstawie A (i bardzo zbliżonego w tym względzie Wa), ale najprawdopodobniej autentyczne wskazówki Wf wydają się równie uzasadnione. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wn |
|||||||||||||||
t. 19
|
Utwór: op. 25 nr 8, Etiuda Des-dur
..
W Wn pominięto kropkę staccato na początku taktu. Jest to najprawdopodobniej wynik mylnej interpretacji Chopinowskiej poprawki w A. Kropkę usunięto także w Wa3, być może jako skutek uboczny przejęcia z Wn wersji z oktawą. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy wynikające z poprawek , Błędy Wn |
|||||||||||||||
t. 25
|
Utwór: op. 25 nr 8, Etiuda Des-dur
..
Akcent długi w A (→Wn1) oddano w Wn2 (→Wn3), a także w Wa, jako krótki. W Wf znak pominięto, co może być niedokładnością wynikłą przy wprowadzaniu zmian w druku (podobnie jak w przypadku kropki staccato – patrz sąsiednia uwaga). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Błędy Wf , Niedokładności Wn , Niedokładności Wa |
|||||||||||||||
t. 25-27
|
Utwór: op. 25 nr 8, Etiuda Des-dur
..
Oba podstawowe zestawy określeń – decresc. w t. 26 w A i Wn oraz w t. 25-27 i decresc. w t. 27 – są z pewnością autentyczne, ale nie wiadomo, która wersja jest późniejsza. W tekście głównym podajemy zróżnicowane określenia Wf i Wa, w kształcie przekazanym przez Wf (na wzór A dodajemy kreseczki wyznaczające zasięg decresc., gdyż pomijanie ich jest jedną z najczęstszych niedokładności pierwszych wydań, czego przykładem jest choćby Wn1 w tym miejscu). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Zakresy widełek dynamicznych |