Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Rytm
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


Rytm

t. 1

Utwór: op. 25 nr 6, Etiuda gis-moll

w KF, Wa i Wn2 (→Wn3)

!!!      miniat: tylko znak metrum.     Tu przekreślone C = TGTU

w Wf i Wn1

!!!     tu C

..

Użycie metrum  dziwi jedynie w Wn1, gdyż w Wf nie użyto oznaczenia  w Etiudach – wbrew rękopisom – ani razu, ani w op. 25, ani w op. 10, ani w Etiudzie f Dbop. 36 nr 1 (por. też Impromptu As op. 29). W każdym wypadku, prawidłowość i autentyczność metrum  jest niepodważalna wobec zgodnej wersji KF i Wa. Właściwe metrum przywrócono w Wn2 (→Wn3).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Zmiany metrum , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , 4/4 czy 2/2

t. 15

Utwór: op. 25 nr 6, Etiuda gis-moll

Ćwierćnuty środkowego głosu w KF (→Wn)

!!!   miniat: od 3. do 6. ósemki, tylko dolna 5-linia, bez pedału.      Tu tercje na 2 i 3 na dolnych laskach (górne nuty osobno)

Ósemki środkowego głosu w Wf

!!!    TGTU = dolny głos osobno

Ósemka i ćwierćnuta w Wa

..

Ustalenie przynależności wewnętrznych składników akordów do jednego z dwóch zapisanych głosów bywa w autografach Chopina bardzo trudne. Notacja jest często niedokładna, zdarzają się główki nutowe niedoczepione do żadnej laseczki lub też przeciwnie – połączone jedną laseczką biegnącą zarówno w górę, jak i w dół (por. np. autograf Etiudy a nr 4). Tym należy zapewne tłumaczyć występujące w tym takcie różnice pomiędzy KF (→Wn), Wf i Wa. Ponieważ autentyczna pedalizacja powoduje, że ten szczegół zapisu w niewielkim stopniu wpływa na efekt brzmieniowy, w tekście głównym przyjmujemy notację źródła podstawowego, czyli Wf.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

t. 30-31

Utwór: op. 25 nr 6, Etiuda gis-moll

Szesnastka d2 i przetrzymane b1 w KF i Wn2

!!!   miniat: ta ósemka i 1. ósemka t. 31, tylko górna 5-linia.          Tu szesnastka d2 bez pauzy i bez kropki staccato

Ósemka d2 i powtórzone b1 w Wf

!!!    TGTU = bez łuku przetrzymującego b1; kropka staccato nad d2

Ósemka d2 i przetrzymane b1 w Wn1

!!!          Tu ósemka d2 bez kropki staccato

Szesnastka d2, pauza i przetrzymane b1 w Wa i Wn3

!!!          Tu szesnastka d2 z pauzą i bez kropki staccato

Alternatywna wariantowa propozycja redakcji

!!!      ósemka d2, kropka staccato nad nią i łuk b1 w nawiasie

..

Różne wersje notacji rytmicznej ostatniej tercji nie dają się łatwo sklasyfikować pod względem autentyczności i chronologii. Różnice pomiędzy poszczególnymi źródłami dotyczą trzech elementów: łuku przetrzymującego b1, wartości rytmicznej nuty d2 oraz pauzy szesnastkowej, dopełniającej wartości rytmiczne górnego głosu. Dla nuty d2 przyjmujemy występującą w Wf postać ósemki staccato, gdyż wersja ta mogła być korygowana przez Chopina. Z praktycznego punktu widzenia istotne jest jednak tylko przetrzymanie lub powtórzenie nuty b1. Biorąc pod uwagę niewątpliwe Chopinowskie uzupełnienia Wf w tym i następnym takcie, do tekstu głównego przyjmujemy wersję bez łuku przetrzymującego tę nutę. Dodatkowo, proponujemy również rozwiązanie wariantowe z łukiem w nawiasie, gdyż ostateczna intencja Chopina w tej kwestii nie jest jednak pewna.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf , Niedokładności KF

t. 31

Utwór: op. 25 nr 6, Etiuda gis-moll

b1 przetrzymane w KF (→Wn) i Wa

!!!   miniat: nic.      tu łuk bez nawiasu

b1 powtórzone w Wf

!!!     puste

Alternatywna wariantowa propozycja redakcji

!!!     łuk w nawiasie

..

Powtórzenie lub przetrzymanie nuty b1 – patrz uwaga na poprzedniej stronie.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach