mUltimate Chopin

op. 25 nr 6, Etiuda gis-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 5

Utwór: op. 25 nr 6, Etiuda gis-moll

..

Źródła różnią się notacją znaków chromatycznych na 1. i 4. szesnastce ostatniej grupy. Ze względu na regularność figuracji można przyjąć, że Chopin miał na myśli his2-dis3 i dis3-fis3. Gdy grupa ta jest zapisana bez przenośnika oktawowego, tekst nie wymaga żadnych znaków i taką notację widzimy w Wf. W pozostałych źródłach użyto przenośnika oktawowego (tak jak w tekście głównym), co rodzi potrzebę sprecyzowania zapisu:

  • W KF (→Wn1) ostatnia tercja wpisana jest na błędnej wysokości, tak więc problem dotyczy tylko 1. tercji, przed którą nie ma żadnych znaków.
  • W Wa1 również nie ma znaków przed 1. tercją, dodano natomiast krzyżyki przed obiema nutami ostatniej tercji. Jest to niewątpliwie pomyłka, gdyż  przy dis3 ma sens tylko przed 1. tercją. W Wa2 (→Wa3) nie przeniesiono dotyczącego dis3, dodano jednak przed his2.
  • Wn2 (→Wn3) ma notację zgodną ze współczesnymi standardami, przyjętą także w tekście głównym.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wa , Adiustacje Wn , Błędy KF

t. 5

Utwór: op. 25 nr 6, Etiuda gis-moll

Palcowanie w KF (→Wn) i Wa

!!!   miniat: 1. i 4. grupa t. 5, tylko górna 5-linia, bez łuku i wideł.      Tu TGTU dla 3. grup t. 5 (12 tercji, nad i pod) i '1' pod 13. tercją

Palcowanie Wf

!!!     tr = TGTU oprócz 4. grupy t. 5;   

red = TGTU = cała gama w t. 5-6;

Palcowanie wpisane w WfD, interpretacja kontekstowa

Propozycja uzupełnienia palcowania WfD

!!!       to co w war 33_red  +  palcowanie "redakcyjne" (częściowo corel) dla dalszej części gamy (nad nutami w słupkach po 2 cyfry): 24 13 24 13 24 35 13 24 | 13 24 35 13 24
..

Chromatyczny pochód tercji ma w źródłach dwie wersje palcowania:

  1. Obejmujące 13 tercji t. 5 palcowanie KF (→Wn) i Wa, w uzupełnionej wersji wydrukowane także w Wf (uzupełnienie to, niewątpliwie Chopinowskie, zostało niemal na pewno wprowadzone w korekcie tego wydania). Wszystkie pozostałe pochody chromatyczne w tej Etiudzie zostały przez Chopina opalcowane według tego schematu.
  2. Palcowanie wpisane w WfD nad ośmioma tercjami 1. połowy t. 5. Zdaniem redakcji, należy je interpretować jako odmienną od drukowanej propozycję aplikatury dla całej gamy chromatycznej w tych taktach. Biorąc pod uwagę, że pierwsze palcowanie zostało ostatecznie wskazane przy każdej tercji, podobne uogólnienie proponujemy także dla drugiego schematu, dodanego w WfD.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfD , Różnice palcowania , Autentyczne korekty Wf

t. 7-8

Utwór: op. 25 nr 6, Etiuda gis-moll

..

W KF w obu taktach 2., 3. i 4. grupa szesnastek zapisane są skrótowo jako powtórzenie pierwszej. Podobnie w analogicznych miejscach – por. t. 19-20, 23-24, 35-36, 39-40, 49-50 i 53-54.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Skrótowy zapis A

t. 7-8

Utwór: op. 25 nr 6, Etiuda gis-moll

Bez znaków w KF (→Wn1), Wf i Wa

!!!   miniat: 1. grupa t. 7 i 1. grupa t. 8, tylko górna 5-linia, bez palców, łuku i wideł.        Tu pusta klisza 

Kasowniki w Wn2 (→Wn3)

!!!    jak TGTU, tylko bez nawiasów

Kasowniki sugerowane przez redakcję
..

Przed 2. szesnastką każdego z tych taktów nie ma w źródłach znaków chromatycznych z wyjątkiem niemogących pochodzić od Chopina kasowników dodanych w Wn2 (→Wn3). Wydaje się więc, że górną nutą ma tu być ais2. Istnieją jednak mocne przesłanki, zarówno źródłowe (poświadczona także w innych utworach niepewność Chopina, jeśli chodzi o zapis nut a/ais w tonacji gis-moll), jak i stylistyczne (naturalność przebiegu harmonicznego), by uznać to za błąd Chopina. Dlatego w tekście głównym sugerujemy uzupełnienie kasowników dla uzyskania brzmienia a2.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Błędy Wf , Błędy Wa , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Ostatni znak przykluczowy , Błędy KF

t. 8

Utwór: op. 25 nr 6, Etiuda gis-moll

..

Tak jak w t. 4, w Wf, Wa1 i Wn1 błędnie odczytano tu skrótową notację KF i pozostałych rękopisów edycyjnych, podając 2., 3. i 4. grupę szesnastek bez żadnych znaków chromatycznych. Błąd poprawiono w Wa2 (→Wa3) i Wn2 (→Wn3).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błędy Wa , Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Niedokładności KF