mUltimate Chopin

op. 25 nr 6, Etiuda gis-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 49-50

Utwór: op. 25 nr 6, Etiuda gis-moll

3 cyfry palcowania w KF (→Wn)

!!!   miniat: nic.      Tu '3' nad 1. tercją 49 (bez '1') i reszta w t. 49. w t. 50 nic

7 cyfr w Wf i Wa
..

Brak niektórych wskazówek palcowania w KF (→Wn) – '1' w t. 49 i trzech cyfr w t. 50 – to najprawdopodobniej skutek nieuwagi kopisty, choć nie można całkiem wykluczyć uzupełnień palcowania w podkładach do Wf i Wa.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy KF

t. 51

Utwór: op. 25 nr 6, Etiuda gis-moll

3. palec w KF (→Wn) i Wa

!!!   miniat: 7.-9. szesnastka, tylko górna 5-linia, bez łuku.        pod 9. szesnastką '3'

1. palec w Wf

Wariantowa propozycja redakcji

!!!      TGTU
..

Trzeci palec, zapisany we wszystkich trzech rękopisach edycyjnych – KF (→Wn) i podkładach do Wf i Wa – został zmieniony przez Chopina w trakcie korekty Wf na pierwszy. Kompozytor zrezygnował tym samym z powtórzenia układu palców występującego na początku tego taktu na rzecz pełnej zgodności z podstawowym schematem aplikatury małotercjowych pochodów chromatycznych, zdefiniowanym na początku Etiudy (t. 5-6 i 9-10). Biorąc jednak pod uwagę, że zmiany kierunku ruchu w naturalny sposób dają sposobość do niewielkich, lokalnych odchyleń, nienaruszających zasady generalnej, w tekście głównym podajemy obie wersje Chopinowskiego palcowania.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf

t. 51

Utwór: op. 25 nr 6, Etiuda gis-moll

Bez palcowania w KF (→Wn) i Wa

!!!   miniat: nic.     Tu pusta klisza 

Palcowanie Wf

!!!       TGTU (6 cyfr)
..

Występujące tylko w Wf palcowanie 10., 11. i 12. tercji zostało niemal na pewno dodane w trakcie korekty Wf, razem ze zmianą cyfry pod 9. tercją – patrz sąsiednia uwaga.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf

t. 51

Utwór: op. 25 nr 6, Etiuda gis-moll

Bez oznaczeń w KF (→Wn), Wf i Wa

!!!   miniat: ten takt, tylko dolna 5-linia, ścieśnione.     Tu pusta klisza 

Pedalizacja proponowana przez redakcję

!!!     TGTU (to co w nawiasach)
..

Tego rodzaju figury l.r. są w całej Etiudzie konsekwentnie opatrzone pedalizacją. W tej sytuacji brak oznaczeń w tym takcie musi być uznany za przeoczenie Chopina.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

t. 52

Utwór: op. 25 nr 6, Etiuda gis-moll

a1 w KF (→Wn1→Wn2), Wf i Wa

!!!   miniat: 3 ostatnie grupy, tylko górna 5-linia, bez łuku.    Tu EZTU (bez dodatkowego # i "normalne" pozycje nut, wiązań i palców)

ais1 w Wn3

!!!      EZnieU = dodatkowy # ais1, przesunięta tercja z palcami i dłuższe wiązanie 
..

Zmiana wprowadzona w Wn3 zadziwia stopniem niezrozumienia harmonii tego miejsca, zwłaszcza jeśli wziąć pod uwagę, że wprowadzono ją już w 2. połowie XIX wieku, a adiustator Wn powinien był znać przynajmniej kilka utworów Chopina, w których użyty jest akord o podobnej strukturze (gis-fisis-a-cis-e), jak choćby Scherzo h op. 20, t. 594-599, Nokturny f op. 55 nr 1, t. 22-23 i H op. 62 nr 1, t. 18, Polonez-Fantazja op. 61, t. 145, Barkarola op. 60, t. 48-49. Zlekceważono także Chopinowskie palcowanie, które do zmienionego tekstu zupełnie nie pasuje. Podobnie w analogicznym t. 56.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn