Zagadnienia : Adiustacje Wa
- « Poprzednia
- 1
- 2
- Następna »
t. 1
|
Utwór: op. 25 nr 3, Etiuda F-dur
..
W tekście głównym podajemy tytuł i dedykację zgodnie ze stroną tytułową całego opus w KG i Wf. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Dedykacje , Adiustacje Wn |
||||||||||||||||
t. 4
|
Utwór: op. 25 nr 3, Etiuda F-dur
..
W Wa1 pominięto klucz basowy na końcu taktu. Tę oczywistą pomyłkę, nierzadką w Chopinowskich źródłach, poprawiono już w Wa2 (→Wa3). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wa |
||||||||||||||||
t. 20-24
|
Utwór: op. 25 nr 3, Etiuda F-dur
..
W większości źródeł brakuje niektórych niezbędnych znaków chromatycznych (bemoli), co jednak w minimalnym tylko stopniu utrudnia prawidłowe odczytanie tekstu. Jak można wnosić z pisowni Wf, zapewne najbliższej notacji [A], Chopin z reguły pomijał znak przy nucie, która w tym samym takcie pojawiała się już – z odpowiednim znakiem – oktawę niżej lub wyżej (w omawianym fragmencie w Wf brak 12 bemoli). W KG i Wa1 notacja jest dokładniejsza, dalsze uzupełnienia wprowadzano też w Wa2 (→Wa3), ale tylko Wn ma w pełni poprawny tekst. Podobnie w t. 25-28. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Niedokładności Wa , Niedokładności KG |
||||||||||||||||
t. 25-28
|
Utwór: op. 25 nr 3, Etiuda F-dur
..
Podobnie jak w t. 20-24, choć w mniejszym stopniu, w notacji [A] brakuje niektórych – w sumie pięciu – niezbędnych krzyżyków i kasowników (za pisownię autografu można tu śmiało uznać zgodną wersję KG i Wf). Nie utrudnia to prawidłowego odczytania tekstu. W Wa1 notacja jest już o wiele dokładniejsza (pominięto tylko przed 1. fis1 w pr.r. w t. 25), zaś pozostałe wydania mają w pełni poprawny tekst. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Niedokładności Wa , Niedokładności KG |
||||||||||||||||
t. 29-31
|
Utwór: op. 25 nr 3, Etiuda F-dur
..
Zamiany akcentów poziomych na pionowe są charakterystyczną manierą Wa, także w innych kompozycjach Chopina. W tym przypadku zamianą objęto trzy takty, bez żadnego związku z muzyką, co sugeruje, że sztycharz uważał te akcenty za synonimiczne. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- Następna »