mUltimate Chopin

op. 25 nr 3, Etiuda F-dur

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Adiustacje Wa

t. 1

Utwór: op. 25 nr 3, Etiuda F-dur

Tytuł i dedykacja w KG

!!!    jak war 22 poprzednich etiud, tylko 3me Etude   i numer 3 przed nutami

Tytuł i dedykacja w Wn1

!!!    ten i następne warianty ściśle wg Etiudy As ze zmianą numeru, gdzie występuje (zamiast 1re ma być 3me, a zamiast I – III, zamiast 13 – 15)

Tytuł i dedykacja w Wn2 (→Wn3)

Tytuł i dedykacja w Wf

Tytuł i dedykacja w Wa1 i Wa3

Tytuł w Wa2

Propozycja redakcji
..

W tekście głównym podajemy tytuł i dedykację zgodnie ze stroną tytułową całego opus w KG i Wf.
Patrz Etiuda As nr 1.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Dedykacje , Adiustacje Wn

t. 4

Utwór: op. 25 nr 3, Etiuda F-dur

..

W Wa1 pominięto klucz basowy na końcu taktu. Tę oczywistą pomyłkę, nierzadką w Chopinowskich źródłach, poprawiono już w Wa2 (→Wa3).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wa

t. 20-24

Utwór: op. 25 nr 3, Etiuda F-dur

..

W większości źródeł brakuje niektórych niezbędnych znaków chromatycznych (bemoli), co jednak w minimalnym tylko stopniu utrudnia prawidłowe odczytanie tekstu. Jak można wnosić z pisowni Wf, zapewne najbliższej notacji [A], Chopin z reguły pomijał znak przy nucie, która w tym samym takcie pojawiała się już – z odpowiednim znakiem – oktawę niżej lub wyżej (w omawianym fragmencie w Wf brak 12 bemoli). W KG i Wa1 notacja jest dokładniejsza, dalsze uzupełnienia wprowadzano też w Wa2 (→Wa3), ale tylko Wn ma w pełni poprawny tekst. Podobnie w t. 25-28.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Niedokładności Wa , Niedokładności KG

t. 25-28

Utwór: op. 25 nr 3, Etiuda F-dur

..

Podobnie jak w t. 20-24, choć w mniejszym stopniu, w notacji [A] brakuje niektórych – w sumie pięciu – niezbędnych krzyżyków i kasowników (za pisownię autografu można tu śmiało uznać zgodną wersję KG i Wf). Nie utrudnia to prawidłowego odczytania tekstu. W Wa1 notacja jest już o wiele dokładniejsza (pominięto tylko  przed 1. fis1 w pr.r. w t. 25), zaś pozostałe wydania mają w pełni poprawny tekst.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Niedokładności Wa , Niedokładności KG

t. 29-31

Utwór: op. 25 nr 3, Etiuda F-dur

Krótkie akcenty w KG (→Wn) i Wf

!!!   miniat: nic.      TGTU (9 akcentów)

Pionowe akcenty w Wa

!!!     9 akcentów ^ zamiast zwykłych (pierwszy jest w corelu)
..

Zamiany akcentów poziomych na pionowe są charakterystyczną manierą Wa, także w innych kompozycjach Chopina. W tym przypadku zamianą objęto trzy takty, bez żadnego związku z muzyką, co sugeruje, że sztycharz uważał te akcenty za synonimiczne.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa