mUltimate Chopin

op. 25 nr 2, Etiuda f-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Łuki
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Łuki

t. 1-14

Utwór: op. 25 nr 2, Etiuda f-moll

..

Łuki l.r. pojawiły się w zapisie Etiudy wraz z przejściem na dwukrotnie większe wartości rytmiczne – w AT, w którym partia l.r. zapisana jest triolami ósemkowymi, łuków tych nie ma. Jednak konsekwencja, z jaką Chopin notował je w całym utworze, może oznaczać, że ich funkcja prawdopodobnie wykracza poza wskazanie ugrupowania rytmicznego, sugerując także artykulację legato.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

t. 1-2

Utwór: op. 25 nr 2, Etiuda f-moll

Łuki AT

!!!   miniat: przedtakt i t. 9 (zamiast t. 1; bez metrum i napisów), tylko górna 5-linia (szesnastki w AT, ósemki w pozostałych).      tu dwa jednotaktowe łuki (corel) i łuk w t. 3 zaczęty nad '3' palcowania.

Łuk w AW, KDP, KG (→Wn), Wf i Wa

!!!     TGTU
..

AT ma tu wyraźnie odmienne łukowanie, odzwierciedlające w znacznym stopniu budowę frazy: przedtakt nie jest objęty łukiem frazowym, a nad każdym z t. 1-2 widnieje osobny łuk. Por. t. 6-8, 9-10, 16-17, 18-20.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

t. 6-8

Utwór: op. 25 nr 2, Etiuda f-moll

Łuki AT

!!!   miniat: t. 7, tylko górna 5-linia, bez wideł, bez palcowań.       Tu łuk do końca t. 6, nowy nad t. 7-8 (EZnieU2),.

Łuk podzielony w AW

!!!        EZnieU

Ciągły łuk w KDP, KG (→Wn), Wf i Wa

!!!     TGTU
..

W wersji przygotowanej do druku Chopin zrezygnował w tym fragmencie z sugerowania jakichkolwiek podziałów frazy, zarówno strukturalnych (AT), jak i ekspresyjnych (AW). Zapisany w AW efekt oddechu frazowego w 2. połowie t. 7 (i 26) został wykorzystany – w podkreślonej artykulacją formie – dopiero przy ostatnim pojawieniu się tego fragmentu (t. 57).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

t. 9-10

Utwór: op. 25 nr 2, Etiuda f-moll

Mniej prawdopodobne odczytanie łuków AT

!!!   miniat: t. 9, tylko górna pięciolinia.        Tu długi łuk jak TGTU, ale od 1. ósemki t. 9

Bardziej prawdopodobne odczytanie łuków AT

!!!     łuk od 1. do 12. nuty t. 9 i drugi od 1. nuty t. 10 do kontynuacji na końcu linii

Łuk AW, KDP, KG (→Wn), Wf i Wa
..

Łuki AT można w t. 9-10 interpretować dwojako. Zdaniem redakcji podzielone łuki są tu znacznie bardziej prawdopodobne – rysując łuk nad t. 9, Chopin pociągnął linię za daleko, przerwał i wpisał nowy łuk od początku t. 10 (podobnie było z poprzednim łukiem, biegnącym od t. 7, którego zakończenie w t. 8 zostało jednak oznaczone wyraźniej).

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Niedokładne łuki A

t. 16-17

Utwór: op. 25 nr 2, Etiuda f-moll

Łuki AT

!!!   miniat: t. 16-17, ale w każdym tylko 1. i ostatnia triola i trochę pustego pomiędzy, tylko górna 5-linia, bez palców.       Tu osobny łuk w t. 16 i osobny w t. 17 (czyli w tej linijce 3 łuki)

Łuk w AW

!!!     tr = od kontynuacji w t. 15 do 10. nuty t. 17;

red = do ostatniej nuty t. 17 (oba jak TGTU tylko krótsze :)

Łuk w KDP, KG (→Wn), Wf i Wa

!!!     TGTU
..

Jednotaktowe łuki AT odpowiadają specyfice łukowania tego autografu (por. t. 1-2). W późniejszych źródłach dłuższe łuki podkreślają płynność biegu figuracji.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany