mUltimate Chopin

op. 25 nr 2, Etiuda f-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Łuki
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Łuki

t. 18-20

Utwór: op. 25 nr 2, Etiuda f-moll

Łuk w AT

!!!   miniat: 1. triola t. 18 i trochę pustego, kreska taktowa, trochę pustego i ostatnia triola t. 19 + pierwsza w t. 20, tylko górna 5-linia, bez dim. – – .         Tu łuk od 1. nuty t. 18 do 6. nuty t. 20.

Łuki AW (interpretacja kontekstowa)

Łuki KDP, KG (→Wn), Wf i Wa
..

W AT łuk rozpoczynający się w t. 18 dochodzi po prostu do końca rękopisu, co być może wpłynęło na uproszczony zapis bez zaznaczenia powrotu początkowej myśli Etiudy.
W AW łuk dochodzi – niedokładnie – do końca t. 17, a t. 18-19 w zasadzie nie są objęte łukiem. Wydaje się jednak, że łuk pełniący funkcję klamry wyznaczającej zakres pierwszej volty, był przez Chopina traktowany także jako frazowy (podobnie łuk drugiej volty w t. 20).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

t. 20

Utwór: op. 25 nr 2, Etiuda f-moll

..

W AT ostatnia triola partii l.r. jest zarazem pierwszą tego typu figurą opatrzoną łukiem (nie licząc czteronutowego pasażu w t. 18-19). Nie jest jednak jasne, od której nuty ma on w zamyśle Chopina obowiązywać, od e czy od g1; zdaniem redakcji, pierwsza możliwość jest bardziej prawdopodobna. Ponadto, łuk wyraźnie prowadzi poza tę triolę, byłoby wszakże trudno wskazać jednoznaczną interpretację takiej notacji, która w dodatku może być pozbawiona głębszego znaczenia. 

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

t. 23

Utwór: op. 25 nr 2, Etiuda f-moll

Łuk podzielony w AW

!!!      tr=puste 

red = jak w t. 7 – łuk do des3 i drugi od c3

Ciągły łuk w KDP, KG (→Wn), Wf i Wa

!!!     TGTU
..

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

t. 57

Utwór: op. 25 nr 2, Etiuda f-moll

Podwójne łuki AW

!!!   miniat: ten takt, tylko górna 5-linia, bez wideł.      Tu w t. 57 łuk od b1 do des3 (prawy koniec ciut w prawo i może w górę, tak, żeby się ewentualna kropka pod zmieściła) i drugi nad kropkami jak TGTU (na miniat. kropki 4=TGTU). Oprócz tego łuk od kontynuacji w t. 57 (czyli początek przed nutami) do połączenia w t. 58 z następną uwagą

Ciągły łuk w KDP i Wa

!!!     jak ten w AW, tylko do końca linijki (ale będzie musiał się połączyć z następną uwagą).   na miniat. 5 kropek (TGTU + jedna wcześniej, nad des3; też ją trzeba w kształtowaniu łuków uwzględnić)

Łuki KG (→Wn1) 

!!!      po pół taktu , miniat. 5 kropek (TGTU + des3)

Łuki Wn2 (→Wn3)

!!!     do b2 i nad 5 ósemkami od des3,    na miniat 5 kropek

Łuki Wf

!!!    TGTU
..

Moment przerwania łuku w 2. połowie t. 57 nie ulega – mimo różnic w źródłach – najmniejszej wątpliwości. Zgodne wersje AW i WF potwierdzone są dodatkowo łukowaniem AW w t. 7 i 26 oraz, co ważne, znakiem rozdzielającym dopisanym Chopina w WfD między 8. a 9. ósmeką taktu. Łukowanie KG (→Wn1) jest więc z pewnością błędne (niedokładne, czasem nawet bezsensowne łuki są charakterystyczne dla Gutmanna jako kopisty). Wersja Wn2 (→Wn3) jest nieautentyczną próbą uzgodnienia łuków i kropek staccato (portato). Znacznie trudniej wyjaśnić pochodzenie zgodnej wersji KDP i Wa – być może jest to pierwotna pisownia [A], a wydzielenie łuków w 2. połowie taktu nastąpiło pomiędzy sporządzeniem kopii, bedącej podkładem do Wa, a przekazaniem autografu Gutmannowi, czego efektem była KG.

Kwestia liczby kropek portato – patrz sąsiednia uwaga.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Niedokładności KG

t. 58-59

Utwór: op. 25 nr 2, Etiuda f-moll

Nowy łuk w AW

!!!   miniat: nic, ewentualnie po jednej trioli z każdej strony kreski taktowej, tylko górna 5-linia.        Tu rozdzielone łuki (do des2 w t. 58 i od c2 w t. 59)

Ciągły łuk w KDP, KG (→Wn), Wf i Wa

!!!    TGTU   (to chyba będzie bardziej skomplikowane, KDP i Wa będą może miały ukryte wersje...)
..

Zgodność źródeł pochodnych od [A] dowodzi, że ciągły łuk musiał być w nim zapisany w sposób nie budzący żadnych wątpliwości.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany