mUltimate Chopin

op. 25 nr 2, Etiuda f-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Artykulacja, akcenty, widełki
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Artykulacja, akcenty, widełki

t. 54-55

Utwór: op. 25 nr 2, Etiuda f-moll

 w AW i KG

!!!   miniat: ten takt (54), tylko górna 5-linia, bez łuku.      NOWE TGTU = widły od 3. ósemki do ostatniej t. 54

 w KDP i Wf

!!!    od 5. ósemki t. 54 do 10. w t. 55

 w Wn

!!!   cały t. 54

 w Wa

!!!     całe 2 takty
..

Nie jest jasne, jakiej długości widełki  odpowiadały ostatniej intencji Chopina. Zgodność AW i KG (→Wn, niedokładnie) sugeruje, że KG może zawierać wcześniejszą wersję, zmienioną przez Chopina w pozostałych rękopisach edycyjnych. Jednak obecność dłuższego znaku w KDP, zasadniczo zgodnego z Wf (i w mniejszym stopniu Wa), przeczy tej interpretacji. Być może więc zbieżność AW i KG jest przypadkowa, a znak został przez Gutmanna przepisany niedokładnie.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Niedokładności Wn

t. 57

Utwór: op. 25 nr 2, Etiuda f-moll

4 kropki w AW i Wf

!!!   miniat: druga połowa taktu, tylko górna 5-linia, bez wideł, łuki  TGTU.         4 kropki=TGTU

5 kropek w KDP, KG (→Wn) i Wa
..

Tak jak w przypadku łuków, w tekście głównym podajemy 4 kropki portato, opierając się na autorytecie AW i Wf. Trzeba jednak stwierdzić, że w większości źródeł pochodzących od [A] dostrzeżono 5 kropek. Możliwe więc, że taka właśnie była ostateczna intencja Chopina w tej kwestii (wersja AW byłaby wówczas po prostu wcześniejsza, a Wf – niedokładna).

Możliwe też jednak, że liczbę kropek należy wiązać z łukowaniem – ciągły łuk, jaki mają KDP i Wa, dla określenia wykonania, w którym po des3 następuje oddech i 4 ósemki portato, wymaga zapisania 5 kropek. Natomiast po wydzieleniu łukiem ostatnich 4 ósemek, tylko one wymagają opatrzenia kropkami dla wskazania artykulacji portato. Ta ostatnia pisownia – niezależnie od kwestii źródłowych – wydaje się więc czytelniejsza.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach