Wn1
Tekst główny
A - Autograf
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfD - Egzemplarz Dubois
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Trzecie wydanie niemieckie
Wn4 - Zmieniony nakład Wn3
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zmieniony nakład Wa1
porównaj
  t. 153

A, odczyt dosłowny

A (interpretacja kontekstowa) i Wn

Wf (→Wa), interpretacja kontekstowa

Skrótowy zapis rozpoczynającego się w tym takcie kolejnego wystąpienia głównego tematu Poloneza i związane z tym pomyłki spowodowały, że właściwy tekst 2. połowy taktu pojawia się explicite tylko w Wn:

  • W A omawiany takt oznaczony jest jako powtórzenie t. 49, którego zapis też nie jest kompletny, a w dodatku niemal na pewno pomyłkowy – patrz komentarz do tego taktu;
  • w Wf (→Wa) pomyłka Chopina w zapisie t. 49 została skorygowana, jednak tym razem najprawdopodobniej z błędną, dodatkową nutą Ges w akordach;
  • Wn ma wersję analogiczną do pozostałych wystąpień tego taktu. Jest to prawdopodobnie adiustacja wydawcy, ale korekty Chopina nie można całkiem wykluczyć.

Źródła różnią się zapisem pauzy obejmującej 4. i 5. ósemkę taktu – A ma pauzę ćwierćnutową (w t. 1, a także 3 i 5), Wf ósemkową (błąd), Wn i Wa dwie pauzy ósemkowe. Notacja użya przez Chopina jest zgodna z jego dążeniem do ekonomii i intuicyjności zapisu, w którym jednemu uderzeniu odpowiada jedna nuta, a jednemu odstępowi między nutami – jedna pauza. Zapis nie ma tu bezpośredniego wpływu na wykonanie, toteż w podanych wariantach nie uwzględniamy opisanych różnic, a w tekście głównym podajemy notację A.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa, Błędy Wf, Adiustacje Wn

notacja: Wysokość

Przejdź do tekstu nutowego

.