Zagadnienia : Niedokładności Wn
t. 9-11
|
Utwór: op. 10 nr 4, Etiuda cis-moll
..
Widełki AI, prowadzące do w t. 11 to wcześnejsza koncepcja oznaczeń dynamicznych. W tekście głównym trzymamy się wersji Wf, odtworzonej z niewielkimi niedokładnościami także w Wn i Wa. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wa |
|||||||||||||
t. 17-18
|
Utwór: op. 10 nr 4, Etiuda cis-moll
..
Łuk w t. 17, mimo że w AI zaczyna się dopiero od 3. szesnastki, z pewnością należy rozumieć jako całotaktowy. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wa |
|||||||||||||
t. 21
|
Utwór: op. 10 nr 4, Etiuda cis-moll
..
Różnice długości znaku są z pewnością nieautentyczne i wynikają przypuszczalnie z przyczyn pozamuzycznych. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wa |
|||||||||||||
t. 25-26
|
Utwór: op. 10 nr 4, Etiuda cis-moll
..
Zdaniem redakcji, mimo różnicy w długości znaku akcenty AI (→Wf) należy w obu taktach odczytywać jako długie. Tak też to zrozumiano w Wa, natomiast Wn ma krótki akcent w t. 25 i w t. 26. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wn |
|||||||||||||
t. 33-34
|
Utwór: op. 10 nr 4, Etiuda cis-moll
..
Akcenty nad akordami w tych taktach są w AI niewątpliwie długie i pisownię tę przyjmujemy do tekstu głównego. Wf ma krótkie akcenty (tylko trzeci z nich można by ewentualnie uznać za długi), co wydaje się mniej przekonujące muzycznie i przypuszczalnie wynika z niepełnego zrozumienia [A]. Akcenty w pozostałych wydaniach podlegały jeszcze dalszym modyfikacjom, najprawdopodobniej przypadkowym. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Niedokładności Wa |