Zagadnienia : Niedokładności Wa
- « Poprzednia
- 1
- 2
- Następna »
t. 29-30
|
Utwór: op. 10 nr 4, Etiuda cis-moll
..
Akcenty w t. 29 są w Wf wyraźnie dłuższe niż w t. 27-28 i 30. W Wn1 (→Wn1a) takie dłuższe akcenty zastosowano w obu omawianych taktach. Mylne odtworzenie krótkich akcentów autografu jako długich praktycznie się nie zdarzało, a wydaje się mało prawdopodobne, by Chopin chciał różnicować akcenty w ramach tych dwóch taktów. Biorąc to pod uwagę, w tekście głównym podajemy osiem akcentów długich. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wn , Niedokładności Wa |
|||||||||
t. 33-34
|
Utwór: op. 10 nr 4, Etiuda cis-moll
..
Akcenty nad akordami w tych taktach są w AI niewątpliwie długie i pisownię tę przyjmujemy do tekstu głównego. Wf ma krótkie akcenty (tylko trzeci z nich można by ewentualnie uznać za długi), co wydaje się mniej przekonujące muzycznie i przypuszczalnie wynika z niepełnego zrozumienia [A]. Akcenty w pozostałych wydaniach podlegały jeszcze dalszym modyfikacjom, najprawdopodobniej przypadkowym. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Niedokładności Wa |
|||||||||
t. 69-70
|
Utwór: op. 10 nr 4, Etiuda cis-moll
..
Rozpoczęcie łuku od 2. grupy szesnastek to niemal na pewno niedokładność pisowni, mająca źródło przypuszczalnie w [A]. Różne wersje zakończenia łuku w Wa i Wn2 (→Wn3) są z pewnością wynikiem błędów sztycharzy. Pominięcie łuku w Wn4 (→Wn5) można uważać za przeoczenie lub adiustację. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Niedokładności Wf , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Niedokładności Wa |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- Następna »