Artykulacja, akcenty, widełki
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- Następna »
t. 57
|
Utwór: op. 10 nr 9, Etiuda f-moll
..
Dodane w Wn kropki staccato są najprawdopodobniej efektem pracy adiustatora, który wzorował się na podobnych motywach w t. 29-30 i 58. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wn |
||||||
t. 58
|
Utwór: op. 10 nr 9, Etiuda f-moll
..
Wszystkie znaki wykonawcze pr.r. – kropki, akcent, a także łuki – zostały dodane przez Chopina w korekcie Wf (→Wn,Wa). Zdaniem redakcji, opatrując ćwierćnutę g1 krótkim akcentem, sztycharz mógł źle odczytać Chopinowski wpis w egzemplarzu korektowym. Dlatego w tekście głównym proponujemy akcent długi – por. uwagę do t. 61-62. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Autentyczne korekty Wf |
||||||
t. 61-62
|
Utwór: op. 10 nr 9, Etiuda f-moll
..
Akcenty w A wyglądają na krótkie i tak je odtworzono w Wf (→Wn,Wa). Zdaniem redakcji może to być wynik podświadomego ścieśniania pisowni, aby zmieścić Etiudę na trzech stronach. W analogicznych t. 29-30 akcenty są wyraźnie długie i długi jest też akcent w t. 61 w AI. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie |
||||||
t. 63
|
Utwór: op. 10 nr 9, Etiuda f-moll
..
W wersji przygotowanej do druku Chopin nie uwzględnił akcentu wpisanego w AI. Ponieważ w rękopisie tym 2. połowa taktu zawiera poprawkę, nie jest całkiem jasne, czy akcent miał dotyczyć wersji pierwotnej, czy zmienionej. W tej części Etiudy AI ma już szkicowy charakter – por. uwagę do t. 51-67. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- Następna »