Zagadnienia : Adiustacje Wa
|
t. 83
|
Utwór: op. 38, Ballada F-dur
..
Dodatkowa ćwierćnuta c2 w Wa to prawdopodobnie adiustacja wydawcy, mająca na celu wypełnienie taktu w partii pr.r. Adiustator przypuszczalnie nie zrozumiał, że ćwierćnuta a na dolnej pięciolinii ma być wykonana pr.r. Ze zmianą wiąże się też wcześniejsze rozpoczęcie łuku. Dokładniejsze omówienie łukowania – patrz poprzednia uwaga. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa |
|||||||||||
|
t. 98-104
|
Utwór: op. 38, Ballada F-dur
..
W A i KG t. 99 jest ostatnim na stronie, co w obu rękopisach spowodowało błędy w zapisie łuków – w A brak dokończenia łuku w t. 100 (koniec łuku w t. 99 wyraźnie wskazuje na jego kontynuację na nowej stronie), a w KG (→Wn) łuku rozpoczynającego się w t. 98 nie ma w ogóle. W Wa odtworzono dość wiernie pisownię A, doprowadzając łuk do pierwszej nuty t. 100. Ciągły łuk w Wf jest wprawdzie niemal na pewno dziełem sztycharza (Chopin nie korygował Wf1), ale wydaje się możliwe, że Chopin zaakceptował połączenie łuków zarówno w tych, jak i w następnych taktach. W tekście głównym zachowujemy podzielony łuk A, uzupełniając brakujący fragment na początku t. 100. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładne łuki A , Adiustacje Wf , Niedokładności KG |
|||||||||||
|
t. 108-111
|
Utwór: op. 38, Ballada F-dur
..
W A łukowanie l.r. wydaje się niekompletne – motywy w t. 109 są opatrzone łukami, a analogiczne motywy w sąsiednich taktach – nie. Z tego względu w tekście głównym proponujemy dodanie odpowiednich dwóch łuków. KG i Wf zasadniczo powtarzają łuki A, jednak w obu tych źródłach pierwszy łuk w t. 109 odtworzono niedokładnie – w Wf zaczyna się on (na nowej linii) tak, jakby kontynuował łuk z poprzedniego taktu, w którym łuku wszakże nie ma, a w KG łuk ten sięga aż do g w połowie taktu. Ponieważ te niewielkie nieścisłości praktycznie nie mają wpływu na wykonanie, traktujemy je jako przypadkowe, nieznaczące usterki. Zarówno w Wn, jak i w Wa autentyczne łuki dowolnie przedłużono, i to w każdym z nich inaczej. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn |
|||||||||||
|
t. 110-111
|
Utwór: op. 38, Ballada F-dur
..
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn |
|||||||||||
|
t. 112
|
Utwór: op. 38, Ballada F-dur
..
Kwestia, która wersja łuku odpowiada intencji Chopina nie jest oczywista. Wcześniejsze rozpoczęcie łuku w KG (→Wn) to wprawdzie wynik niestaranności kopisty, jednak właśnie taki łuk wydaje się odpowiedniejszy, gdy oktawa B1-B na początku taktu jest powtórzona, jak w tekście głównym – por. całotaktowe łuki w następnych taktach. Ponieważ usuwając łuki przetrzymujące oktawę B1-B, Chopin mógł nie zwrócić uwagi na łuk motywiczny, w tekście głównym podajemy łuk obejmujący cały takt. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wf |
