Zagadnienia : Autentyczne korekty Wf
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- Następna »
t. 116-117
|
Utwór: op. 38, Ballada F-dur
..
Dodatkowy łuk przetrzymujący dis1 to albo pomyłka, albo nieprzemyślana adiustacja kopisty w KG (→Wn) – nuta ta jest częścią pierwszego tematu Ballady i oczywiście musi być uderzona. Brak przetrzymań w Wf1 (→Wf2) i Wa to prawdopodobnie wynik niezrozumienia A. Uzupełnienie łuków w Wf3 najprawdopodobniej zlecił adiustator-korektor na podstawie A, choć w przypadku tego typu poprawki nie sposób całkiem wykluczyć udziału Chopina. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wf , Błędy Wa , Autentyczne korekty Wf , Błędy KG |
|||||
t. 132
|
Utwór: op. 38, Ballada F-dur
..
Także w tym takcie w tekście głównym podajemy niebudzącą wątpliwości wersję A (→Wa,KG→Wn), mimo że korygując Wf2 (→Wf3), Chopin dodał obniżający e1 na es1. Wersję tę trzeba uznać za autentyczną, ale niekoniecznie za ostateczną – kompozytor, nie widząc w tej linijce dalszego ciągu, mógł usłyszeć tu postęp harmoniczny analogiczny do występującego w t. 101 i 126, a więc we wcześniejszej fazie rozwoju frazy. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Błędy wynikające z poprawek , Autentyczne korekty Wf |
|||||
t. 133
|
Utwór: op. 38, Ballada F-dur
..
Jako szesnastkę A (→Wf1,Wa,KG→Wn) ma tylko oktawę g1-g2. Chopin uzupełnił ją dźwiękiem c2 w korekcie Wf2. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Autentyczne korekty Wf |
|||||
t. 135
|
Utwór: op. 38, Ballada F-dur
..
Trzeci i czwarty akord pr.r. zapisane są w A z wyraźnymi błędami – przed trzecim nie ma żadnego znaku chromatycznego, co daje fis2 równocześnie z f3 , a przed czwartym Chopin wpisał przed najniższą nutą i obniżający e3 na es3, co również daje fis2 równocześnie z f3. Krzyżyk przed 4. akordem, w aktualnej konfiguracji niepotrzebny, potwierdza wynikające z porównania z analogicznym t. 110 przypuszczenie, że Chopin miał na myśli f2-f3 w trzecim akordzie i fis2-fis3 w czwartym. Wersję tę bez błędów podaje skorygowane przez Chopina Wf2 (→Wf3). We wszystkich źródłach opartych bezpośrednio na A dokonano nieautentycznych poprawek:
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Adiustacje Wa , Przeoczenia odwołania alteracji , Adiustacje Wn , Błędy A , Autentyczne korekty Wf , Błędy powtórzone Wf |
|||||
t. 138-139
|
Utwór: op. 38, Ballada F-dur
..
Zdaniem redakcji, e2 w wersji A (→KG,Wf1,Wa), choć z harmonicznego punktu widzenia możliwe, jest prawdopodobnie następstwem niedopatrzenia Chopina. W każdym razie korekta Wf2 (→Wf3), niemal na pewno autentyczna, każe uznać es2 za ostateczną intencję kompozytora. Bemol dodano także w Wn, a w Wn2 (→Wn3) dołożono jeszcze ostrzegawcze kasowniki przed e1-e2 w następnym takcie. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Adiustacje Wn , Błędy A , Autentyczne korekty Wf |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- Następna »