mUltimate Chopin

op. 38, Ballada F-dur

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Autentyczne korekty KG

t. 177-180

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

Bez łuków w A (→Wf,Wa)

Łuki w KG (→Wn)
..

Trzy kolejne, mniej więcej jednotaktowe łuki pr.r. zostały w KG (→Wn) dopisane niemal na pewno przez Chopina.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Autentyczne korekty KG

t. 181-184

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

Bez łuków w A (→Wf,Wa)

3 łuki w KG (→Wn)
..

Tak jak w analogicznych t. 177-180, trzy łuki pr.r. zostały w KG (→Wn) dopisane niemal na pewno przez Chopina. W Wn1 łuk w t. 183 (ostatnim w linii) dochodzi błędnie tylko do ostatniej szesnastki, mimo że w następnym takcie znajduje się jego dokończenie. Usterkę poprawiono w Wn2 (→Wn3).

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Niedokładności Wn , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty KG , Niepewna kontynuacja łuku

t. 184

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

Bez łuku w A (→Wf,Wa)

Łuk w KG (→Wn)
..

Łuk w KG (→Wn) został niemal na pewno dopisany przez Chopina – por. analogiczny t. 180, w którym odpowiedni łuk występuje we wszystkich źródłach. Powodem pominięcia łuku w A były zapewne poprawki, które zmusiły Chopina do zapisania większej części tego taktu na dodatkowej pięciolinii.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy wynikające z poprawek , Autentyczne korekty KG

t. 196

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

b, b2 i b3 w A (→KG→Wn, →Wf1→Wf2)

h, h2 i h3 w Wf3, Wa

kasowniki zamiast bemoli; miniat. 2.poł.taktu, obie ręce

b, b2 i b3 w propozycji redakcji
..

Przed dźwiękami b, b2 i b3 w 2. połowie taktu A (→KG→Wn, →Wf1→Wf2) nie ma znaków chromatycznych, obowiązują więc bemole z 1. połowy taktu. Widoczne w A i KG skreślenie znaku przed dolnym dźwiękiem akordu w l.r. (w KG widać, że był to ) dowodzi ponadto, iż Chopin w obu rękopisach sprawdził prawidłowość pisowni. Adiustatorzy Wa, Wf3 dodali przed tymi nutami (h, h2 i h3). W tekście głównym, dla uniknięcia wątpliwości dodajemy przypominające bemole przed b i b2.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Adiustacje Wa , Skreślenia A , Adiustacje Wf , Autentyczne korekty KG

t. 202-204

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

1. Pierwotna wersja A

jak w kom.źr.

2. Późniejsza wersja A (→Wf1,Wa)

3. KG, interpretacja kontekstowa

Wn

4. Wf2 (→Wf3)

Wariantowa propozycja redakcji
..

Zakończenie Ballady ma kilka wersji świadczą­cych o wahaniach Chopina. Przedstawiamy je poniżej w porządku chronologicznym:

  1. Pierwotna wersja w A.
  2. Późniejsza wersja w A (→Wa), dopisana przez Chopina pod skreśloną wersją 1.
    Wersja ta została przepisana do KG, gdzie Chopin ją następnie zmodyfikował; ma ją też Wf1 (z błędnym c1 zamiast d1 w t. 203).
  3. Zmieniona przez Chopina wersja KG.
    Wersję tę przejęło Wn, poprawiając dolną nutę w t. 203 i dodając błędny łuk łączący przednutkę i półnutę gis.
  4. Skorygowana przez Chopina wersja Wf2.

Jak widać, Chopin miał dwie główne koncepcje zakończenia Ballady, "rozległą" i "skupioną". Zdaniem redakcji, pierwszą z nich w najbardziej przemyślanej postaci przedstawia wersja 1., a drugą – wersja 4. W tekście głównym podaje­my wersję 1., wzbogaconą o wariantową, chara­kte­rystyczną dla Chopina przednutkę dopisaną w KG.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Poprawki A , Wahania Chopina , Błędy wynikające z poprawek , Błąd tercjowy , Skreślenia A , Autentyczne korekty Wf , Błędy KG , Autentyczne korekty KG