Zagadnienia : Skreślenia A
- « Poprzednia
- 1
- 2
- Następna »
t. 196
|
Utwór: op. 38, Ballada F-dur
..
Przed dźwiękami b, b2 i b3 w 2. połowie taktu A (→KG→Wn, →Wf1→Wf2) nie ma znaków chromatycznych, obowiązują więc bemole z 1. połowy taktu. Widoczne w A i KG skreślenie znaku przed dolnym dźwiękiem akordu w l.r. (w KG widać, że był to ) dowodzi ponadto, iż Chopin w obu rękopisach sprawdził prawidłowość pisowni. Adiustatorzy Wa, Wf3 dodali przed tymi nutami (h, h2 i h3). W tekście głównym, dla uniknięcia wątpliwości dodajemy przypominające bemole przed b i b2. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne; Poprawki i zmiany zagadnienia: Adiustacje Wa , Skreślenia A , Adiustacje Wf , Autentyczne korekty KG |
|||||||||||
t. 197
|
Utwór: op. 38, Ballada F-dur
..
W tekście głównym dodajemy kasowniki ostrzegawcze przy a i h w l.r. oraz a2 i h2 w pr.r. Znaki ostrzegawcze dodano także w Wn1 (przed h2), a kolejne jeszcze w Wn2 (→Wn3) – przed a, a1 i a2. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Poprawki A , Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze , Skreślenia A |
|||||||||||
t. 202-204
|
Utwór: op. 38, Ballada F-dur
..
Zakończenie Ballady ma kilka wersji świadczących o wahaniach Chopina. Przedstawiamy je poniżej w porządku chronologicznym:
Jak widać, Chopin miał dwie główne koncepcje zakończenia Ballady, "rozległą" i "skupioną". Zdaniem redakcji, pierwszą z nich w najbardziej przemyślanej postaci przedstawia wersja 1., a drugą – wersja 4. W tekście głównym podajemy wersję 1., wzbogaconą o wariantową, charakterystyczną dla Chopina przednutkę dopisaną w KG. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Poprawki A , Wahania Chopina , Błędy wynikające z poprawek , Błąd tercjowy , Skreślenia A , Autentyczne korekty Wf , Błędy KG , Autentyczne korekty KG |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- Następna »