Zagadnienia : Adiustacje Wn
|
t. 135-136
|
Utwór: op. 38, Ballada F-dur kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wn |
|||||||||||
|
t. 136
|
Utwór: op. 38, Ballada F-dur
..
Nie jest w pełni jasne, jakie znaki staccato Chopin miał na myśli w tym takcie. W A kształtem przypominają one kropki, są jednak większe niż na ogół – być może Chopin je pogrubiał dla lepszej widoczności lub przerabiał kliniki na kropki. W Wf odczytano je jako kliniki (z wyjątkiem pominiętego znaku w l.r.), w KG i Wa – jako kropki (w kopii pominięto znak w l.r., uzupełniony w Wn). kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Kliniki , Niedokładności KG |
|||||||||||
|
t. 137
|
Utwór: op. 38, Ballada F-dur
..
W tekście głównym dodajemy ostrzegawcze kasowniki przed F-f. Podobnego uzupełnienia dokonano także w Wn2 (→Wn3). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Adiustacje Wn |
|||||||||||
|
t. 138-139
|
Utwór: op. 38, Ballada F-dur
..
Zdaniem redakcji, e2 w wersji A (→KG,Wf1,Wa), choć z harmonicznego punktu widzenia możliwe, jest prawdopodobnie następstwem niedopatrzenia Chopina. W każdym razie korekta Wf2 (→Wf3), niemal na pewno autentyczna, każe uznać es2 za ostateczną intencję kompozytora. Bemol dodano także w Wn, a w Wn2 (→Wn3) dołożono jeszcze ostrzegawcze kasowniki przed e1-e2 w następnym takcie. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Adiustacje Wn , Błędy A , Autentyczne korekty Wf |
|||||||||||
|
t. 142
|
Utwór: op. 38, Ballada F-dur
..
W A (→KG) takt 142 został rozbity na dwie linie. Prawdopodobnie z tego względu kopista zapomniał o kontynuacji łuku w l.r. w 2. połowie taktu. W Wn łuk został przedłużony do ostatniej szesnastki. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne zagadnienia: Adiustacje Wn , Niedokładności KG , Niepewna kontynuacja łuku |
