Zagadnienia : Adiustacje Wn
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- Następna »
t. 27-28
|
Utwór: op. 42, Walc As-dur
..
Ostrzegawczy przed des2 w t. 27 znajduje się w większości źródeł (znak usunięto tylko w Wn3). Jest to prawdopodobnie pomyłka, a znak – w tym miejscu zupełnie zbędny – miał znajdować się w t. 28, gdzie jest uzasadniony. Bemol w t. 28 dodano w Wn1 (→Wn2→Wn3). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wf , Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze |
|||
t. 38
|
Utwór: op. 42, Walc As-dur
..
Na 2. i 3. ćwierćnucie Wf i Wn1 ma puste kwinty as-es1. To niewątpliwe przeoczenie sztycharza Wf – por. analogiczne t. 30 i 202 – mogło być spowodowane niejasnym zapisem [A]. Chopin prawdopodobnie uzupełnił akordy w podkładzie dla Wa. Poprawioną wersję, przypuszczalnie na podstawie porównania z wymienionymi taktami, wprowadzono również w Wn2 (→Wn3). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wf , Adiustacje Wn , Niepewne nuty na liniach dodanych , Autentyczne korekty Wa |
|||
t. 45-53
|
Utwór: op. 42, Walc As-dur
..
W tekście głównym uwzględniamy dodane w Wn1 (→Wn2→Wn3) bemole ostrzegawcze przy des2 w t. 45 i 53. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze |
|||
t. 88
|
Utwór: op. 42, Walc As-dur
..
W Wa i Wn2 (→Wn3) przerwano łuk między t. 88-89. W przypadku Wa trudno stwierdzić, czy jest to niedokładność, czy adiustacja (nawet ewentualnej korekty Chopina w podkładzie dla Wa nie można całkiem wykluczyć). Wersja Wn2 (→Wn3) jest z pewnością wynikiem adiustacji. Wobec braku dowodów na późniejszą zmianę koncepcji przez Chopina, w tekście głównym trzymamy się łukowania wynikającego z notacji Wf (→Wn1), opartego na [A]. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wn , Niedokładności Wa |
|||
t. 91
|
Utwór: op. 42, Walc As-dur
..
W Wn2 (→Wn3), na początku taktu, dowolnie zmieniono kwintę es-b na tercję g-b, zapewne kierując się analogią z t. 95. Zdaniem redakcji nie ma tu powodu, by podejrzewać błąd "tercjowy" w t. 91, gdyż użycie odmiennych dwudźwięków jest uzasadnione inną sytuacją harmoniczną w t. 90-91 niż w t. 94-95. Por. t. 103. kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany zagadnienia: Błąd tercjowy , Adiustacje Wn |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- Następna »