Zagadnienia : Niedokładności Wf

t. 38-40

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

Łuki A, odczyt dosłowny

!!!   miniat: 3 ostatnie szesnastki 38 i pierwsza 39, obie pięciolinie.        Tu pr.r. krótki, długi, długi; l.r. długi, krótki, krótki

Wf (→Wn,Wa)

!!!     6x krótkie (do końca taktu)

Propozycja redakcji

..

Mimo że układ figuracji w poszczególnych taktach jest podobny, a frazowanie partii obu rąk wynika w sposób naturalny z faktury, łuki A są w tych taktach niekonsekwentne. Zdaniem redakcji, jest to skutek niedokładnej pisowni, toteż w tekście głównym proponujemy ujednolicenie łukowania na wzór niepodważalnych łuków pr.r. w t. 39-40. Krótsze łuki wydań są odmienną próbą ujednoliconej interpretacji łukowania A, dokonaną zapewne przez sztycharza Wf.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Niedokładne łuki A

t. 38-40

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

cresc. - - w AI

!!!   miniat: 2. połowa t. 38 i 3 szesnastki t. 39, tylko górna 5-linia.       tu cresc. 38 jak TGTU i kreseczki do końca linijki

 w A, interpretacja kontekstowa

 cresc. w Wf (→Wn)

!!!     38 widły od 2. do przed 5. szesnastką, cresc. jak A-transkr.; 39 widły od 2. do 6. szesnastki i cresc.=TGTU;    40 widły od 2. do 7. szesnastki i cresc. zaraz za nimi (na końcu taktu)

 cresc. w Wa

!!!     38 widły od 1. do po 4. szesnastce, cresc. jak A-transkr.; 39 widły od 2. do 5. szesnastki i cresc.=TGTU;    40 widły od 2. do 5. szesnastki i cresc. na końcu taktu

..

Cresc. - - w AI to wersja pierwotna, zastąpiona w A bardziej precyzyjnymi oznaczeniami. Zdaniem redakcji, drobne różnice graficzne w notacji crescend – zarówno , jak i cresc. – są w A przypadkowe i nie mają sugerować żadnych różnic w interpretacji tych oznaczeń. Sztycharz Wf (→Wn) uznał tak charakterystyczne dla Chopina nałożenie znaku  i wskazówki cresc. za niepotrzebną komplikację. W Wa ujednolicono zasięg znaków  w tych taktach.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf

t. 42-43

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

..

Chopin pominął w A ostatni z łuków obejmujących kolejne pary szesnastek. Jest to niemal na pewno przeoczenie, toteż w tekście głównym proponujemy uzupełnienie łuku. W Wf (→Wn1) pominięto także poprzedni łuk, co uzupełniono w Wa2. Późniejsze Wn i Wa mają tu komplet łuków. AI, w którym wszystkie pary szesnastek przypisane są pr.r., ma jeden łuk nad całym pasażem.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn

t. 42

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

Klinik dla pr.r. w AI i A

Bez znaków w Wf (→Wn,Wa)

Kliniki proponowane przez redakcję

..

W tekście głównym podajemy klinik pr.r. wpisany w obu autografach. Jego brak w wydaniach jest niemal na pewno wynikiem przeoczenia. Kliniki na początku t. 44 i 46, oznaczone w A w partiach obu rąk, sugerują potrzebę uzupełnienia znaku dla l.r. także w t. 42.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładności Wf , Kliniki

t. 43

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

 w AI i A

!!!   miniat: pół taktu, tylko górna 5-linia, bez kliników.      tr= od prawego końca 1. szesnastki do jak TGTU, odpowiednio "wycięte", żeby w tych wycięciach się zmieściło przesunięte w prawo con forza ;          red=TGTU

Wf (→Wn,Wa)

!!!     widły od początku taktu do prawego końca 2. szesnastki i niżej niż TGTU (corel).

..

W tekście głównym proponujemy uśredniony odczyt zakresu widełek  w AI i A. Drobna różnica między autografami niemal na pewno nie jest znacząca i wynika z przyczyn natury graficznej. W szczególności nieco wcześniejsze rozpoczęcie znaku w A to efekt omijania napisanego wcześniej określenia con forza. W Wf (→Wn,Wa) znak – rozpoczęty już wyraźnie od początku taktu – został dla uniknięcia zbitki z tym określeniem radykalnie skrócony – por. t. 38-40.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf