Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 42

Utwór: op. 10 nr 7, Etiuda C-dur

..

Dodajemy  ostrzegawczy przed c3 na końcu taktu. Uzupełnienia dokonano już w Wn2 (→Wn3Wn4).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 43

Utwór: op. 10 nr 7, Etiuda C-dur

Pauza ćwierćnutowa w A

!!!   miniat: 2. połowa taktu, tylko dolna 5-linia, ścieśnione.    Tu TGTU

Pauzy ósemkowe w Wf (→Wn,Wa)

!!!   2 pauzy ósemkowe odpowiednio umieszczone

..

Zachowujemy charakterystyczną dla Chopina, oszczędną pisownię pauzy z użyciem jednego tylko znaku. Zmiana wprowadzona w Wf (→Wn,Wa) mogła być rutynowym działaniem sztycharza i dokonać się bez udziału Chopina.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wf

t. 45-47

Utwór: op. 10 nr 7, Etiuda C-dur

Dwa akcenty długie w A

!!!   miniat: 4 ostatnie szesnastki t. 45, tylko górna 5-linia.      Tu TGTU 

 w Wf (→Wn,Wa)

!!!    corel (od przed 10. szesnastki)

..

Znaki, wpisane w A pod koniec t. 45 i 47, należy zdaniem redakcji interpretować jako akcenty długie. W Wf (→Wn,Wa) znakowi w t. 45 nadano postać widełek , a znak w t. 47 pominięto.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie

t. 45

Utwór: op. 10 nr 7, Etiuda C-dur

Bez znaku w A

!!!   miniat: pół taktu, tylko górna 5-linia      Tu puste

 w Wf (→Wn,Wa)

!!!    TGTU

..

Widełki  dodane w korekcie Wf (→Wn,Wa) należy uznać za autentyczne.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf

t. 45

Utwór: op. 10 nr 7, Etiuda C-dur

Akcent długi w A

!!!   miniat: ta sama co w t. 47 (tamtą wpisałem wcześniej...).       Tu TGTU

Krótki akcent w Wf (→Wn,Wa)

..

Charakterystyczne umieszczenie znaku w A nieco po nucie wskazuje na akcent długi. W wydaniach odtworzono go jako zwykły, krótki akcent.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie