Zagadnienia : Autentyczne korekty Wf
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- Następna »
t. 15
|
Utwór: op. 10 nr 6, Etiuda es-moll
..
Wersja A może być pozostawioną przez nieuwagę pierwotną redakcją tego taktu (a być może i t. 7). W każdym razie korekta Wf – mimo prawdopodobnego błędu w 2. połowie taktu – nie pozostawia tu wątpliwości co do ostatecznej intencji kompozytora. Kasownik przywracający f, w Wf postawiony dopiero przed przedostatnią nutą taktu, w Wn i Wa przesunięto przed 7. szesnastkę, co zapewne trafnie oddaje intencję Chopina. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn , Błędy A , Autentyczne korekty Wf |
|||||||||
t. 15
|
Utwór: op. 10 nr 6, Etiuda es-moll
..
Pominięty w A niewątpliwie przez pomyłkę, przywracający ges został dodany w korekcie Wf (→Wn,Wa). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy A , Autentyczne korekty Wf |
|||||||||
t. 17-20
|
Utwór: op. 10 nr 6, Etiuda es-moll
..
Palcowanie t. 17-19 zostało dodane przez Chopina w korekcie Wf (→Wn). Podajemy je w tekście głównym z wyjątkiem omówionej osobno, błędnej cyfry nad ostatnim akordem pr.r. w t. 17. W Wa Fontana uwzględnił w całości palcowanie Chopinowskie oraz dodał swoje propozycje w 2. połowie t. 17 i w t. 19-20. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Autentyczne korekty Wf |
|||||||||
t. 23
|
Utwór: op. 10 nr 6, Etiuda es-moll
..
W akordzie w połowie taktu Chopin przeoczył w A przywracający h. Dwie nuty dalej zadbał jednak o znak ostrzegawczy przed a (umieszczony nieco za wysoko). kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy A , Autentyczne korekty Wf , Znak chromatyczny poniżej/powyżej nuty , Ostatni znak przykluczowy |
|||||||||
t. 26
|
Utwór: op. 10 nr 6, Etiuda es-moll
..
Nie jest jasne, czy brak w Wf (→Wn,Wa) dolnej nuty oktawy (Gis1) to skutek nieuwagi sztycharza, czy interwencji Chopina. W rozstrzygnięciu tej kwestii nie pomaga palcowanie (1. palec zamieniony na trzeci), które wprawdzie uzasadnione jest tylko przy uderzeniu oktawy, ale zastosowane może być także na pojedynczej nucie (w Wa zmieniono je na dopasowane do wersji bez dolnej nuty). Redakcja większym zaufaniem darzy wersję A, dlatego w tekście głównym opieramy się przede wszystkim na niej. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wf , Autentyczne korekty Wf |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- Następna »